GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


oblīviscor - Diathèse active

(oblīviscor, oblīviscĕris, oblīvisci, oblitus, oblitum)

verbe transitif e intransitif déponent III conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME DÉPONENTE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. oblīviscor
 II sing. oblīviscĕris, oblīviscĕre
 III sing. oblīviscĭtur
 I plur. oblīviscĭmur
 II plur. oblīviscimĭni
 III plur. oblīviscuntur
IMPARFAIT
 I sing. oblīviscēbar
 II sing. oblīviscebāris, oblīviscebāre
 III sing. oblīviscebātur
 I plur. oblīviscebāmur
 II plur. oblīviscebamĭni
 III plur. oblīviscebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. oblīviscar
 II sing. oblīviscēris, oblīviscēre
 III sing. oblīviscētur
 I plur. oblīviscēmur
 II plur. oblīviscemĭni
 III plur. oblīviscentur
PARFAIT
 I sing. oblitus, –a, –um sum
 II sing. oblitus, –a, –um es
 III sing. oblitus, –a, –um est
 I plur. obliti, –ae, –a sumus
 II plur. obliti, –ae, –a estis
 III plur. obliti, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. oblitus, –a, –um eram
 II sing. oblitus, –a, –um eras
 III sing. oblitus, –a, –um erat
 I plur. obliti, –ae, –a eramus
 II plur. obliti, –ae, –a eratis
 III plur. obliti, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. oblitus, –a, –um ero
 II sing. oblitus, –a, –um eris
 III sing. oblitus, –a, –um erit
 I plur. obliti, –ae, –a erimus
 II plur. obliti, –ae, –a eritis
 III plur. obliti, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. oblīviscar
 II sing. oblīviscāris, oblīviscāre
 III sing. oblīviscātur
 I plur. oblīviscāmur
 II plur. oblīviscamĭni
 III plur. oblīviscantur
IMPARFAIT
 I sing. oblīviscĕrer
 II sing. oblīviscerēris, oblīviscerēre
 III sing. oblīviscerētur
 I plur. oblīviscerēmur
 II plur. oblīvisceremĭni
 III plur. oblīviscerentur
PARFAIT
 I sing. oblitus, –a, –um sim
 II sing. oblitus, –a, –um sis
 III sing. oblitus, –a, –um sit
 I plur. obliti, –ae, –a simus
 II plur. obliti, –ae, –a sitis
 III plur. obliti, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. oblitus, –a, –um essem
 II sing. oblitus, –a, –um esses
 III sing. oblitus, –a, –um esset
 I plur. obliti, –ae, –a essemus
 II plur. obliti, –ae, –a essetis
 III plur. obliti, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. oblīviscĕre
 II plur. oblīviscĭmini
FUTUR
 II sing. oblīviscĭtor
 III sing. oblīviscĭtor
 II plur. –
 III plur. oblīviscuntor
INFINITO
PRÉSENT
 oblīvisci
PARFAIT
 Singolare: oblitus, –a, –um esse
 Plurale: obliti, –ae, –a esse
FUTUR
 Singolare: oblitūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: oblitūros, –as, –a esse
PARTICIPE
PRÉSENT
 oblīviscens, –entis
FUTUR
 oblitūrūs, –a, –ūm
SUPIN
 Attivo: oblitum
 Passivo: oblitu
GERUNDIF
 Génitif: oblīviscendi
 Datif: oblīviscendo
 Accusatif: oblīviscendum
 Ablatif: oblīviscendo
 
GERUNDIVO
 oblīviscendus, –a, –um


<<  oblīviscens oblīvĭum  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:OBLIVISCOR100}} ---CACHE---