Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | addūcor |
| II sing. | addūcĕris, addūcĕre |
| III sing. | addūcĭtur |
| I plur. | addūcĭmur |
| II plur. | addūcimĭni |
| III plur. | addūcuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | addūcēbar |
| II sing. | addūcebāris, addūcebāre |
| III sing. | addūcebātur |
| I plur. | addūcebāmur |
| II plur. | addūcebamĭni |
| III plur. | addūcebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | addūcar |
| II sing. | addūcēris, addūcēre |
| III sing. | addūcētur |
| I plur. | addūcēmur |
| II plur. | addūcemĭni |
| III plur. | addūcentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adductus, –a, –um sum |
| II sing. | adductus, –a, –um es |
| III sing. | adductus, –a, –um est |
| I plur. | adducti, –ae, –a sumus |
| II plur. | adducti, –ae, –a estis |
| III plur. | adducti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adductus, –a, –um eram |
| II sing. | adductus, –a, –um eras |
| III sing. | adductus, –a, –um erat |
| I plur. | adducti, –ae, –a eramus |
| II plur. | adducti, –ae, –a eratis |
| III plur. | adducti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adductus, –a, –um ero |
| II sing. | adductus, –a, –um eris |
| III sing. | adductus, –a, –um erit |
| I plur. | adducti, –ae, –a erimus |
| II plur. | adducti, –ae, –a eritis |
| III plur. | adducti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | addūcar |
| II sing. | addūcāris, addūcāre |
| III sing. | addūcātur |
| I plur. | addūcāmur |
| II plur. | addūcamĭni |
| III plur. | addūcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | addūcĕrer |
| II sing. | addūcerēris, addūcerēre |
| III sing. | addūcerētur |
| I plur. | addūcerēmur |
| II plur. | addūceremĭni |
| III plur. | addūcerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adductus, –a, –um sim |
| II sing. | adductus, –a, –um sis |
| III sing. | adductus, –a, –um sit |
| I plur. | adducti, –ae, –a simus |
| II plur. | adducti, –ae, –a sitis |
| III plur. | adducti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adductus, –a, –um essem |
| II sing. | adductus, –a, –um esses |
| III sing. | adductus, –a, –um esset |
| I plur. | adducti, –ae, –a essemus |
| II plur. | adducti, –ae, –a essetis |
| III plur. | adducti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | addūcĕre |
| II plur. | addūcimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | addūcĭtor |
| III sing. | addūcĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | addūcuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| adductus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| addūci |
| PARFAIT |
| Singolare: | adductus, –a, –um esse |
| Plurale: | adducti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| adductum esse |
| GERUNDIVO |
| addūcendus, –a, –um |
| SUPIN |
| adductu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADDUCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
