Déclinaison / Conjugueur latin
ădhortor - Diathèse active
(ădhortor, ădhortāris, ădhortāri, adhortatus, adhortatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | ădhortor |
II sing. | ădhortāris, ădhortāre |
III sing. | ădhortātur |
I plur. | ădhortāmur |
II plur. | ădhortamĭni |
III plur. | ădhortantur |
IMPARFAIT |
I sing. | ădhortābar |
II sing. | ădhortabāris, ădhortabāre |
III sing. | ădhortabātur |
I plur. | ădhortabāmur |
II plur. | ădhortabamĭni |
III plur. | ădhortabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | ădhortābor |
II sing. | ădhortabĕris, ădhortabĕre |
III sing. | ădhortabĭtur |
I plur. | ădhortabĭmur |
II plur. | ădhortabimĭni |
III plur. | ădhortabuntur |
PARFAIT |
I sing. | adhortatus, a, um sum |
II sing. | adhortatus, a, um es |
III sing. | adhortatus, a, um est |
I plur. | adhortati, ae, a sumus |
II plur. | adhortati, ae, a estis |
III plur. | adhortati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | adhortatus, a, um eram |
II sing. | adhortatus, a, um eras |
III sing. | adhortatus, a, um erat |
I plur. | adhortati, ae, a eramus |
II plur. | adhortati, ae, a eratis |
III plur. | adhortati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | adhortatus, a, um ero |
II sing. | adhortatus, a, um eris |
III sing. | adhortatus, a, um erit |
I plur. | adhortati, ae, a erimus |
II plur. | adhortati, ae, a eritis |
III plur. | adhortati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | ădhorter |
II sing. | ădhortēris, ădhortēre |
III sing. | ădhortētur |
I plur. | ădhortēmur |
II plur. | ădhortemĭni |
III plur. | ădhortentur |
IMPARFAIT |
I sing. | ădhortārer |
II sing. | ădhortarēris, ădhortarēre |
III sing. | ădhortarētur |
I plur. | ădhortarēmur |
II plur. | ădhortaremĭni |
III plur. | ădhortarentur |
PARFAIT |
I sing. | adhortatus, a, um sim |
II sing. | adhortatus, a, um sis |
III sing. | adhortatus, a, um sit |
I plur. | adhortati, ae, a simus |
II plur. | adhortati, ae, a sitis |
III plur. | adhortati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | adhortatus, a, um essem |
II sing. | adhortatus, a, um esses |
III sing. | adhortatus, a, um esset |
I plur. | adhortati, ae, a essemus |
II plur. | adhortati, ae, a essetis |
III plur. | adhortati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | ădhortāre |
II plur. | ădhortamĭni |
FUTUR |
II sing. | ădhortātor |
III sing. | ădhortātor |
II plur. | |
III plur. | ădhortantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
ădhortāri |
PARFAIT |
Singolare: | adhortatus, a, um esse |
Plurale: | adhortati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | adhortatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | adhortatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
ădhortans, antis |
FUTUR |
adhortatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | adhortatum |
Passivo: | adhortatu |
GERUNDIF |
Génitif: | ădhortandi |
Datif: | ădhortando |
Accusatif: | ădhortandum |
Ablatif: | ădhortando |
|
GERUNDIVO |
ădhortandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADHORTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|