Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | ădĭcĭor |
| II sing. | ădĭcĕris, ădĭcĕre |
| III sing. | ădĭcĭtur |
| I plur. | ădĭcĭmur |
| II plur. | ădĭcimĭni |
| III plur. | ădĭciuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ădĭciēbar |
| II sing. | ădĭciebāris, ădĭciebāre |
| III sing. | ădĭciebātur |
| I plur. | ădĭciebāmur |
| II plur. | ădĭciebamĭni |
| III plur. | ădĭciebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ădĭcĭar |
| II sing. | ădĭciēris, ădĭciēre |
| III sing. | ădĭciētur |
| I plur. | ădĭciēmur |
| II plur. | ădĭciemĭni |
| III plur. | ădĭcientur |
| PARFAIT |
| I sing. | adiectus, –a, –um sum |
| II sing. | adiectus, –a, –um es |
| III sing. | adiectus, –a, –um est |
| I plur. | adiecti, –ae, –a sumus |
| II plur. | adiecti, –ae, –a estis |
| III plur. | adiecti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adiectus, –a, –um eram |
| II sing. | adiectus, –a, –um eras |
| III sing. | adiectus, –a, –um erat |
| I plur. | adiecti, –ae, –a eramus |
| II plur. | adiecti, –ae, –a eratis |
| III plur. | adiecti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adiectus, –a, –um ero |
| II sing. | adiectus, –a, –um eris |
| III sing. | adiectus, –a, –um erit |
| I plur. | adiecti, –ae, –a erimus |
| II plur. | adiecti, –ae, –a eritis |
| III plur. | adiecti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ădĭcĭar |
| II sing. | ădĭciāris, ădĭciāre |
| III sing. | ădĭciātur |
| I plur. | ădĭciāmur |
| II plur. | ădĭciamĭni |
| III plur. | ădĭciantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ădĭcĕrer |
| II sing. | ădĭcerēris, ădĭcerēre |
| III sing. | ădĭcerētur |
| I plur. | ădĭcerēmur |
| II plur. | ădĭceremĭni |
| III plur. | ădĭcerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adiectus, –a, –um sim |
| II sing. | adiectus, –a, –um sis |
| III sing. | adiectus, –a, –um sit |
| I plur. | adiecti, –ae, –a simus |
| II plur. | adiecti, –ae, –a sitis |
| III plur. | adiecti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adiectus, –a, –um essem |
| II sing. | adiectus, –a, –um esses |
| III sing. | adiectus, –a, –um esset |
| I plur. | adiecti, –ae, –a essemus |
| II plur. | adiecti, –ae, –a essetis |
| III plur. | adiecti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | – |
| II plur. | – |
| FUTUR |
| II sing. | – |
| III sing. | – |
| II plur. | – |
| III plur. | – |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| adiectus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ădĭci |
| PARFAIT |
| Singolare: | adiectus, –a, –um esse |
| Plurale: | adiecti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| adiectum esse |
| GERUNDIVO |
| ădĭciendus, –a, –um |
| SUPIN |
| adiectu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADICIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
