GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


adsĕvēror - Diathèse passive

(adsĕvēro, adsĕvēras, adseveravi, adsĕvērāre, adseveratum)

verbe transitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. adsĕvēror
 II sing. adsĕvērāris, adsĕvērāre
 III sing. adsĕvērātur
 I plur. adsĕvērāmur
 II plur. adsĕvēramĭni
 III plur. adsĕvērantur
IMPARFAIT
 I sing. adsĕvērābar
 II sing. adsĕvērabāris, adsĕvērabāre
 III sing. adsĕvērabātur
 I plur. adsĕvērabāmur
 II plur. adsĕvērabamĭni
 III plur. adsĕvērabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. adsĕvērābor
 II sing. adsĕvērabĕris, adsĕvērabĕre
 III sing. adsĕvērabĭtur
 I plur. adsĕvērabĭmur
 II plur. adsĕvērabimĭni
 III plur. adsĕvērabuntur
PARFAIT
 I sing. adseveratus, –a, –um sum
 II sing. adseveratus, –a, –um es
 III sing. adseveratus, –a, –um est
 I plur. adseverati, –ae, –a sumus
 II plur. adseverati, –ae, –a estis
 III plur. adseverati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. adseveratus, –a, –um eram
 II sing. adseveratus, –a, –um eras
 III sing. adseveratus, –a, –um erat
 I plur. adseverati, –ae, –a eramus
 II plur. adseverati, –ae, –a eratis
 III plur. adseverati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. adseveratus, –a, –um ero
 II sing. adseveratus, –a, –um eris
 III sing. adseveratus, –a, –um erit
 I plur. adseverati, –ae, –a erimus
 II plur. adseverati, –ae, –a eritis
 III plur. adseverati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. adsĕvērer
 II sing. adsĕvērēris, adsĕvērēre
 III sing. adsĕvērētur
 I plur. adsĕvērēmur
 II plur. adsĕvēremĭni
 III plur. adsĕvērentur
IMPARFAIT
 I sing. adsĕvērārer
 II sing. adsĕvērarēris, adsĕvērarēre
 III sing. adsĕvērarētur
 I plur. adsĕvērarēmur
 II plur. adsĕvēraremĭni
 III plur. adsĕvērarentur
PARFAIT
 I sing. adseveratus, –a, –um sim
 II sing. adseveratus, –a, –um sis
 III sing. adseveratus, –a, –um sit
 I plur. adseverati, –ae, –a simus
 II plur. adseverati, –ae, –a sitis
 III plur. adseverati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. adseveratus, –a, –um essem
 II sing. adseveratus, –a, –um esses
 III sing. adseveratus, –a, –um esset
 I plur. adseverati, –ae, –a essemus
 II plur. adseverati, –ae, –a essetis
 III plur. adseverati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. adsĕvērāre
 II plur. adsĕvēramĭni
FUTUR
 II sing. adsĕvērātor
 III sing. adsĕvērātor
 II plur. –
 III plur. adsĕvērantor
PARTICIPE
PARFAIT
 adseveratus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 adsĕvērāri
PARFAIT
 Singolare: adseveratus, –a, –um esse
 Plurale: adseverati, –ae, –a esse
FUTUR
 adseveratum esse
GERUNDIVO
 adsĕvērandus, –a, –um
SUPIN
 adseveratu

Voir la forme active de ce verbe


<<  adsĕvēro adsībĭlans  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:ADSEVEROR100}} ---CACHE---