Déclinaison / Conjugueur latin
adsultor - Diathèse passive
(adsulto, adsultas, adsultavi, adsultāre, adsultatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | adsultor |
| II sing. | adsultāris, adsultāre |
| III sing. | adsultātur |
| I plur. | adsultāmur |
| II plur. | adsultamĭni |
| III plur. | adsultantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adsultābar |
| II sing. | adsultabāris, adsultabāre |
| III sing. | adsultabātur |
| I plur. | adsultabāmur |
| II plur. | adsultabamĭni |
| III plur. | adsultabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | adsultābor |
| II sing. | adsultabĕris, adsultabĕre |
| III sing. | adsultabĭtur |
| I plur. | adsultabĭmur |
| II plur. | adsultabimĭni |
| III plur. | adsultabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | adsultatus, –a, –um sum |
| II sing. | adsultatus, –a, –um es |
| III sing. | adsultatus, –a, –um est |
| I plur. | adsultati, –ae, –a sumus |
| II plur. | adsultati, –ae, –a estis |
| III plur. | adsultati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adsultatus, –a, –um eram |
| II sing. | adsultatus, –a, –um eras |
| III sing. | adsultatus, –a, –um erat |
| I plur. | adsultati, –ae, –a eramus |
| II plur. | adsultati, –ae, –a eratis |
| III plur. | adsultati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | adsultatus, –a, –um ero |
| II sing. | adsultatus, –a, –um eris |
| III sing. | adsultatus, –a, –um erit |
| I plur. | adsultati, –ae, –a erimus |
| II plur. | adsultati, –ae, –a eritis |
| III plur. | adsultati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | adsulter |
| II sing. | adsultēris, adsultēre |
| III sing. | adsultētur |
| I plur. | adsultēmur |
| II plur. | adsultemĭni |
| III plur. | adsultentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | adsultārer |
| II sing. | adsultarēris, adsultarēre |
| III sing. | adsultarētur |
| I plur. | adsultarēmur |
| II plur. | adsultaremĭni |
| III plur. | adsultarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | adsultatus, –a, –um sim |
| II sing. | adsultatus, –a, –um sis |
| III sing. | adsultatus, –a, –um sit |
| I plur. | adsultati, –ae, –a simus |
| II plur. | adsultati, –ae, –a sitis |
| III plur. | adsultati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | adsultatus, –a, –um essem |
| II sing. | adsultatus, –a, –um esses |
| III sing. | adsultatus, –a, –um esset |
| I plur. | adsultati, –ae, –a essemus |
| II plur. | adsultati, –ae, –a essetis |
| III plur. | adsultati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | adsultāre |
| II plur. | adsultamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | adsultātor |
| III sing. | adsultātor |
| II plur. | – |
| III plur. | adsultantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| adsultatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| adsultāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | adsultatus, –a, –um esse |
| Plurale: | adsultati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| adsultatum esse |
| GERUNDIVO |
| adsultandus, –a, –um |
| SUPIN |
| adsultatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ADSULTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
