Déclinaison / Conjugueur latin
altercor - Diathèse active
(altercor, altercāris, altercāri, altercatus, altercatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | altercor |
II sing. | altercāris, altercāre |
III sing. | altercātur |
I plur. | altercāmur |
II plur. | altercamĭni |
III plur. | altercantur |
IMPARFAIT |
I sing. | altercābar |
II sing. | altercabāris, altercabāre |
III sing. | altercabātur |
I plur. | altercabāmus |
II plur. | altercabamĭni |
III plur. | altercantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | altercābor |
II sing. | altercabĕris, altercabĕre |
III sing. | altercabĭtur |
I plur. | altercabĭmur |
II plur. | altercabimĭni |
III plur. | altercabuntur |
PARFAIT |
I sing. | altercatus, a, um sum |
II sing. | altercatus, a, um es |
III sing. | altercatus, a, um est |
I plur. | altercati, ae, a sumus |
II plur. | altercati, ae, a estis |
III plur. | altercati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | altercatus, a, um eram |
II sing. | altercatus, a, um eras |
III sing. | altercatus, a, um erat |
I plur. | altercati, ae, a eramus |
II plur. | altercati, ae, a eratis |
III plur. | altercati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | altercatus, a, um ero |
II sing. | altercatus, a, um eris |
III sing. | altercatus, a, um erit |
I plur. | altercati, ae, a erimus |
II plur. | altercati, ae, a eritis |
III plur. | altercati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | altercer |
II sing. | altercēris, altercēre |
III sing. | altercētur |
I plur. | altercēmur |
II plur. | altercemĭni |
III plur. | altercentur |
IMPARFAIT |
I sing. | altercārer |
II sing. | altercarēris, altercarēre |
III sing. | altercarētur |
I plur. | altercāremur |
II plur. | altercaremĭni |
III plur. | altercarentur |
PARFAIT |
I sing. | altercatus, a, um sim |
II sing. | altercatus, a, um sis |
III sing. | altercatus, a, um sit |
I plur. | altercati, ae, a simus |
II plur. | altercati, ae, a sitis |
III plur. | altercati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | altercatus, a, um essem |
II sing. | altercatus, a, um esses |
III sing. | altercatus, a, um esset |
I plur. | altercati, ae, a essemus |
II plur. | altercati, ae, a essetis |
III plur. | altercati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | altercāre |
II plur. | altercamĭni |
FUTUR |
II sing. | altercātor |
III sing. | altercātor |
II plur. | |
III plur. | altercantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
altercāri |
PARFAIT |
Singolare: | altercatus, a, um esse |
Plurale: | altercati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | altercatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | altercatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
altercans, antis |
FUTUR |
altercatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | altercatum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | altercandi |
Datif: | altercando |
Accusatif: | altercandum |
Ablatif: | altercando |
|
GERUNDIVO |
| |