Déclinaison / Conjugueur latin
ālūcĭnor - Diathèse active
(ālūcĭnor, ālūcĭnāris, ālūcĭnāri, alucinatus, alucinatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | ālūcĭnor |
II sing. | ālūcĭnāris, ālūcĭnāre |
III sing. | ālūcĭnātur |
I plur. | ālūcĭnāmur |
II plur. | ālūcĭnamĭni |
III plur. | ālūcĭnantur |
IMPARFAIT |
I sing. | ālūcĭnābar |
II sing. | ālūcĭnabāris, ālūcĭnabāre |
III sing. | ālūcĭnabātur |
I plur. | ālūcĭnabāmus |
II plur. | ālūcĭnabamĭni |
III plur. | ālūcĭnantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | ālūcĭnābor |
II sing. | ālūcĭnabĕris, ālūcĭnabĕre |
III sing. | ālūcĭnabĭtur |
I plur. | ālūcĭnabĭmur |
II plur. | ālūcĭnabimĭni |
III plur. | ālūcĭnabuntur |
PARFAIT |
I sing. | alucinatus, a, um sum |
II sing. | alucinatus, a, um es |
III sing. | alucinatus, a, um est |
I plur. | alucinati, ae, a sumus |
II plur. | alucinati, ae, a estis |
III plur. | alucinati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | alucinatus, a, um eram |
II sing. | alucinatus, a, um eras |
III sing. | alucinatus, a, um erat |
I plur. | alucinati, ae, a eramus |
II plur. | alucinati, ae, a eratis |
III plur. | alucinati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | alucinatus, a, um ero |
II sing. | alucinatus, a, um eris |
III sing. | alucinatus, a, um erit |
I plur. | alucinati, ae, a erimus |
II plur. | alucinati, ae, a eritis |
III plur. | alucinati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | ālūcĭner |
II sing. | ālūcĭnēris, ālūcĭnēre |
III sing. | ālūcĭnētur |
I plur. | ālūcĭnēmur |
II plur. | ālūcĭnemĭni |
III plur. | ālūcĭnentur |
IMPARFAIT |
I sing. | ālūcĭnārer |
II sing. | ālūcĭnarēris, ālūcĭnarēre |
III sing. | ālūcĭnarētur |
I plur. | ālūcĭnāremur |
II plur. | ālūcĭnaremĭni |
III plur. | ālūcĭnarentur |
PARFAIT |
I sing. | alucinatus, a, um sim |
II sing. | alucinatus, a, um sis |
III sing. | alucinatus, a, um sit |
I plur. | alucinati, ae, a simus |
II plur. | alucinati, ae, a sitis |
III plur. | alucinati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | alucinatus, a, um essem |
II sing. | alucinatus, a, um esses |
III sing. | alucinatus, a, um esset |
I plur. | alucinati, ae, a essemus |
II plur. | alucinati, ae, a essetis |
III plur. | alucinati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | ālūcĭnāre |
II plur. | ālūcĭnamĭni |
FUTUR |
II sing. | ālūcĭnātor |
III sing. | ālūcĭnātor |
II plur. | |
III plur. | ālūcĭnantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
ālūcĭnāri |
PARFAIT |
Singolare: | alucinatus, a, um esse |
Plurale: | alucinati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | alucinatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | alucinatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
ālūcĭnans, antis |
FUTUR |
alucinatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | alucinatum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | ālūcĭnandi |
Datif: | ālūcĭnando |
Accusatif: | ālūcĭnandum |
Ablatif: | ālūcĭnando |
|
GERUNDIVO |
| |