Déclinaison / Conjugueur latin
appellĭtor - Diathèse passive
(appellĭto, appellĭtas, appellitavi, appellĭtāre, appellitatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | appellĭtor |
II sing. | appellĭtāris, appellĭtāre |
III sing. | appellĭtātur |
I plur. | appellĭtāmur |
II plur. | appellĭtamĭni |
III plur. | appellĭtantur |
IMPARFAIT |
I sing. | appellĭtābar |
II sing. | appellĭtabāris, appellĭtabāre |
III sing. | appellĭtabātur |
I plur. | appellĭtabāmur |
II plur. | appellĭtabamĭni |
III plur. | appellĭtabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | appellĭtābor |
II sing. | appellĭtabĕris, appellĭtabĕre |
III sing. | appellĭtabĭtur |
I plur. | appellĭtabĭmur |
II plur. | appellĭtabimĭni |
III plur. | appellĭtabuntur |
PARFAIT |
I sing. | appellitatus, a, um sum |
II sing. | appellitatus, a, um es |
III sing. | appellitatus, a, um est |
I plur. | appellitati, ae, a sumus |
II plur. | appellitati, ae, a estis |
III plur. | appellitati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | appellitatus, a, um eram |
II sing. | appellitatus, a, um eras |
III sing. | appellitatus, a, um erat |
I plur. | appellitati, ae, a eramus |
II plur. | appellitati, ae, a eratis |
III plur. | appellitati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | appellitatus, a, um ero |
II sing. | appellitatus, a, um eris |
III sing. | appellitatus, a, um erit |
I plur. | appellitati, ae, a erimus |
II plur. | appellitati, ae, a eritis |
III plur. | appellitati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | appellĭter |
II sing. | appellĭtēris, appellĭtēre |
III sing. | appellĭtētur |
I plur. | appellĭtēmur |
II plur. | appellĭtemĭni |
III plur. | appellĭtentur |
IMPARFAIT |
I sing. | appellĭtārer |
II sing. | appellĭtarēris, appellĭtarēre |
III sing. | appellĭtarētur |
I plur. | appellĭtarēmur |
II plur. | appellĭtaremĭni |
III plur. | appellĭtarentur |
PARFAIT |
I sing. | appellitatus, a, um sim |
II sing. | appellitatus, a, um sis |
III sing. | appellitatus, a, um sit |
I plur. | appellitati, ae, a simus |
II plur. | appellitati, ae, a sitis |
III plur. | appellitati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | appellitatus, a, um essem |
II sing. | appellitatus, a, um esses |
III sing. | appellitatus, a, um esset |
I plur. | appellitati, ae, a essemus |
II plur. | appellitati, ae, a essetis |
III plur. | appellitati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | appellĭtāre |
II plur. | appellĭtamĭni |
FUTUR |
II sing. | appellĭtātor |
III sing. | appellĭtātor |
II plur. | |
III plur. | appellĭtantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
appellitatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
appellĭtāri |
PARFAIT |
Singolare: | appellitatus, a, um esse |
Plurale: | appellitati, ae, a esse |
FUTUR |
appellitatum esse |
GERUNDIVO |
appellĭtandus, a, um | |