Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | Ăquĭlēĭensisis |
Gen. | Aquileiensis |
Dat. | Aquileiensi |
Acc. | Aquileiensem |
Abl. | Aquileiensi |
Voc. | Ăquĭlēĭensis |
PLURIEL |
Nom. | Aquileienses |
Gen. | Aquileiensĭum |
Dat. | Aquileiensĭbus |
Acc. | Aquileienses |
Abl. | Aquileiensĭbus |
Voc. | Aquileienses |
SINGULIER |
Nom. | Aquileiensis |
Gen. | Aquileiensis |
Dat. | Aquileiensi |
Acc. | Aquileiensem |
Abl. | Aquileiensi |
Voc. | Aquileiensis |
PLURIEL |
Nom. | Aquileienses |
Gen. | Aquileiensĭum |
Dat. | Aquileiensĭbus |
Acc. | Aquileienses |
Abl. | Aquileiensĭbus |
Voc. | Aquileienses |
SINGULIER |
Nom. | Aquileiense |
Gen. | Aquileiensis |
Dat. | Aquileiensi |
Acc. | Aquileiense |
Abl. | Aquileiensi |
Voc. | Aquileiense |
PLURIEL |
Nom. | Aquileiensĭa |
Gen. | Aquileiensĭum |
Dat. | Aquileiensĭbus |
Acc. | Aquileiensĭa |
Abl. | Aquileiensĭbus | |