Déclinaison / Conjugueur latin
arbĭtror - Diathèse active
(arbĭtror, arbĭtrāris, arbĭtrāri, arbitratus, arbitratum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | arbĭtror |
II sing. | arbĭtrāris, arbĭtrāre |
III sing. | arbĭtrātur |
I plur. | arbĭtrāmur |
II plur. | arbĭtramĭni |
III plur. | arbĭtrantur |
IMPARFAIT |
I sing. | arbĭtrābar |
II sing. | arbĭtrabāris, arbĭtrabāre |
III sing. | arbĭtrabātur |
I plur. | arbĭtrabāmur |
II plur. | arbĭtrabamĭni |
III plur. | arbĭtrabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | arbĭtrābor |
II sing. | arbĭtrabĕris, arbĭtrabĕre |
III sing. | arbĭtrabĭtur |
I plur. | arbĭtrabĭmur |
II plur. | arbĭtrabimĭni |
III plur. | arbĭtrabuntur |
PARFAIT |
I sing. | arbitratus, –a, –um sum |
II sing. | arbitratus, –a, –um es |
III sing. | arbitratus, –a, –um est |
I plur. | arbitrati, –ae, –a sumus |
II plur. | arbitrati, –ae, –a estis |
III plur. | arbitrati, –ae, –a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | arbitratus, –a, –um eram |
II sing. | arbitratus, –a, –um eras |
III sing. | arbitratus, –a, –um erat |
I plur. | arbitrati, –ae, –a eramus |
II plur. | arbitrati, –ae, –a eratis |
III plur. | arbitrati, –ae, –a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | arbitratus, –a, –um ero |
II sing. | arbitratus, –a, –um eris |
III sing. | arbitratus, –a, –um erit |
I plur. | arbitrati, –ae, –a erimus |
II plur. | arbitrati, –ae, –a eritis |
III plur. | arbitrati, –ae, –a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | arbĭtrer |
II sing. | arbĭtrēris, arbĭtrēre |
III sing. | arbĭtrētur |
I plur. | arbĭtrēmur |
II plur. | arbĭtremĭni |
III plur. | arbĭtrentur |
IMPARFAIT |
I sing. | arbĭtrārer |
II sing. | arbĭtrarēris, arbĭtrarēre |
III sing. | arbĭtrarētur |
I plur. | arbĭtrarēmur |
II plur. | arbĭtraremĭni |
III plur. | arbĭtrarentur |
PARFAIT |
I sing. | arbitratus, –a, –um sim |
II sing. | arbitratus, –a, –um sis |
III sing. | arbitratus, –a, –um sit |
I plur. | arbitrati, –ae, –a simus |
II plur. | arbitrati, –ae, –a sitis |
III plur. | arbitrati, –ae, –a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | arbitratus, –a, –um essem |
II sing. | arbitratus, –a, –um esses |
III sing. | arbitratus, –a, –um esset |
I plur. | arbitrati, –ae, –a essemus |
II plur. | arbitrati, –ae, –a essetis |
III plur. | arbitrati, –ae, –a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | arbĭtrāre |
II plur. | arbĭtramĭni |
FUTUR |
II sing. | arbĭtrātor |
III sing. | arbĭtrātor |
II plur. | – |
III plur. | arbĭtrantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
arbĭtrāri |
PARFAIT |
Singolare: | arbitratus, –a, –um esse |
Plurale: | arbitrati, –ae, –a esse |
FUTUR |
Singolare: | arbitratūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | arbitratūros, –as, –a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
arbĭtrans, –antis |
FUTUR |
arbitratūrūs, –a, –ūm |
SUPIN |
Attivo: | arbitratum |
Passivo: | arbitratu |
GERUNDIF |
Génitif: | arbĭtrandi |
Datif: | arbĭtrando |
Accusatif: | arbĭtrandum |
Ablatif: | arbĭtrando |
|
GERUNDIVO |
arbĭtrandus, –a, –um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ARBITROR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|