Déclinaison / Conjugueur latin
arcessor - Diathèse passive
(arcesso, arcessis, arcessii, arcessĕre, arcessitum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | arcessor |
II sing. | arcessĕris, arcessĕre |
III sing. | arcessĭtur |
I plur. | arcessĭmur |
II plur. | arcessimĭni |
III plur. | arcessuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | arcessēbar |
II sing. | arcessebāris, arcessebāre |
III sing. | arcessebātur |
I plur. | arcessebāmur |
II plur. | arcessebamĭni |
III plur. | arcessebantur, arcessiebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | arcessar |
II sing. | arcessēris, arcessēre |
III sing. | arcessētur |
I plur. | arcessēmur |
II plur. | arcessemĭni |
III plur. | arcessentur |
PARFAIT |
I sing. | arcessitus, a, um sum |
II sing. | arcessitus, a, um es |
III sing. | arcessitus, a, um est |
I plur. | arcessiti, ae, a sumus |
II plur. | arcessiti, ae, a estis |
III plur. | arcessiti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | arcessitus, a, um eram |
II sing. | arcessitus, a, um eras |
III sing. | arcessitus, a, um erat |
I plur. | arcessiti, ae, a eramus |
II plur. | arcessiti, ae, a eratis |
III plur. | arcessiti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | arcessitus, a, um ero |
II sing. | arcessitus, a, um eris |
III sing. | arcessitus, a, um erit |
I plur. | arcessiti, ae, a erimus |
II plur. | arcessiti, ae, a eritis |
III plur. | arcessiti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | arcessar |
II sing. | arcessāris, arcessāre |
III sing. | arcessātur |
I plur. | arcessāmur |
II plur. | arcessamĭni |
III plur. | arcessantur |
IMPARFAIT |
I sing. | arcessĕrer |
II sing. | arcesserēris, arcesserēre |
III sing. | arcesserētur |
I plur. | arcesserēmur |
II plur. | arcesseremĭni |
III plur. | arcesserentur |
PARFAIT |
I sing. | arcessitus, a, um sim |
II sing. | arcessitus, a, um sis |
III sing. | arcessitus, a, um sit |
I plur. | arcessiti, ae, a simus |
II plur. | arcessiti, ae, a sitis |
III plur. | arcessiti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | arcessitus, a, um essem |
II sing. | arcessitus, a, um esses |
III sing. | arcessitus, a, um esset |
I plur. | arcessiti, ae, a essemus |
II plur. | arcessiti, ae, a essetis |
III plur. | arcessiti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | arcessĕre |
II plur. | arcessimĭni |
FUTUR |
II sing. | arcessĭtor |
III sing. | arcessĭtor |
II plur. | |
III plur. | arcessuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
arcessitus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
arcessi, arcessīri, arcessier |
PARFAIT |
Singolare: | arcessitus, a, um esse |
Plurale: | arcessiti, ae, a esse |
FUTUR |
arcessitum esse |
GERUNDIVO |
arcessendus, a, um |
SUPIN |
arcessitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ARCESSOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|