Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | assĕror |
II sing. | assĕrĕris, assĕrĕre |
III sing. | assĕrĭtur |
I plur. | assĕrĭmur |
II plur. | assĕrimĭni |
III plur. | assĕruntur |
IMPARFAIT |
I sing. | assĕrēbar |
II sing. | assĕrebāris, assĕrebāre |
III sing. | assĕrebātur |
I plur. | assĕrebāmur |
II plur. | assĕrebamĭni |
III plur. | assĕrebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | assĕrar |
II sing. | assĕrēris, assĕrēre |
III sing. | assĕrētur |
I plur. | assĕrēmur |
II plur. | assĕremĭni |
III plur. | assĕrentur |
PARFAIT |
I sing. | assertus, a, um sum |
II sing. | assertus, a, um es |
III sing. | assertus, a, um est |
I plur. | asserti, ae, a sumus |
II plur. | asserti, ae, a estis |
III plur. | asserti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | assertus, a, um eram |
II sing. | assertus, a, um eras |
III sing. | assertus, a, um erat |
I plur. | asserti, ae, a eramus |
II plur. | asserti, ae, a eratis |
III plur. | asserti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | assertus, a, um ero |
II sing. | assertus, a, um eris |
III sing. | assertus, a, um erit |
I plur. | asserti, ae, a erimus |
II plur. | asserti, ae, a eritis |
III plur. | asserti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | assĕrar |
II sing. | assĕrāris, assĕrāre |
III sing. | assĕrātur |
I plur. | assĕrāmur |
II plur. | assĕramĭni |
III plur. | assĕrantur |
IMPARFAIT |
I sing. | assĕrĕrer |
II sing. | assĕrerēris, assĕrerēre |
III sing. | assĕrerētur |
I plur. | assĕrerēmur |
II plur. | assĕreremĭni |
III plur. | assĕrerentur |
PARFAIT |
I sing. | assertus, a, um sim |
II sing. | assertus, a, um sis |
III sing. | assertus, a, um sit |
I plur. | asserti, ae, a simus |
II plur. | asserti, ae, a sitis |
III plur. | asserti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | assertus, a, um essem |
II sing. | assertus, a, um esses |
III sing. | assertus, a, um esset |
I plur. | asserti, ae, a essemus |
II plur. | asserti, ae, a essetis |
III plur. | asserti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | assĕrĕre |
II plur. | assĕrimĭni |
FUTUR |
II sing. | assĕrĭtor |
III sing. | assĕrĭtor |
II plur. | |
III plur. | assĕruntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
assertus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
assĕri |
PARFAIT |
Singolare: | assertus, a, um esse |
Plurale: | asserti, ae, a esse |
FUTUR |
assertum esse |
GERUNDIVO |
assĕrendus, a, um |
SUPIN |
assertu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ASSEROR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|