Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | attertiatus |
Gen. | attertiati |
Dat. | attertiato |
Acc. | attertiatum |
Abl. | attertiato |
Voc. | attertiate |
PLURIEL |
Nom. | attertiati |
Gen. | attertiatōrum |
Dat. | attertiatis |
Acc. | attertiatos |
Abl. | attertiatis |
Voc. | attertiati |
SINGULIER |
Nom. | attertiată |
Gen. | attertiatae |
Dat. | attertiatae |
Acc. | attertiatam |
Abl. | attertiatā |
Voc. | attertiată |
PLURIEL |
Nom. | attertiatae |
Gen. | attertiatārum |
Dat. | attertiatis |
Acc. | attertiatas |
Abl. | attertiatis |
Voc. | attertiatae |
SINGULIER |
Nom. | attertiatum |
Gen. | attertiati |
Dat. | attertiato |
Acc. | attertiatum |
Abl. | attertiato |
Voc. | attertiatum |
PLURIEL |
Nom. | attertiata |
Gen. | attertiatōrum |
Dat. | attertiatis |
Acc. | attertiata |
Abl. | attertiatis | |