Déclinaison / Conjugueur latin
auctōror - Diathèse passive
(auctōro, auctōras, auctoravi, auctōrāre, auctoratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | auctōror |
II sing. | auctōrāris, auctōrāre |
III sing. | auctōrātur |
I plur. | auctōrāmur |
II plur. | auctōramĭni |
III plur. | auctōrantur |
IMPARFAIT |
I sing. | auctōrābar |
II sing. | auctōrabāris, auctōrabāre |
III sing. | auctōrabātur |
I plur. | auctōrabāmur |
II plur. | auctōrabamĭni |
III plur. | auctōrabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | auctōrābor |
II sing. | auctōrabĕris, auctōrabĕre |
III sing. | auctōrabĭtur |
I plur. | auctōrabĭmur |
II plur. | auctōrabimĭni |
III plur. | auctōrabuntur |
PARFAIT |
I sing. | auctoratus, –a, –um sum |
II sing. | auctoratus, –a, –um es |
III sing. | auctoratus, –a, –um est |
I plur. | auctorati, –ae, –a sumus |
II plur. | auctorati, –ae, –a estis |
III plur. | auctorati, –ae, –a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | auctoratus, –a, –um eram |
II sing. | auctoratus, –a, –um eras |
III sing. | auctoratus, –a, –um erat |
I plur. | auctorati, –ae, –a eramus |
II plur. | auctorati, –ae, –a eratis |
III plur. | auctorati, –ae, –a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | auctoratus, –a, –um ero |
II sing. | auctoratus, –a, –um eris |
III sing. | auctoratus, –a, –um erit |
I plur. | auctorati, –ae, –a erimus |
II plur. | auctorati, –ae, –a eritis |
III plur. | auctorati, –ae, –a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | auctōrer |
II sing. | auctōrēris, auctōrēre |
III sing. | auctōrētur |
I plur. | auctōrēmur |
II plur. | auctōremĭni |
III plur. | auctōrentur |
IMPARFAIT |
I sing. | auctōrārer |
II sing. | auctōrarēris, auctōrarēre |
III sing. | auctōrarētur |
I plur. | auctōrarēmur |
II plur. | auctōraremĭni |
III plur. | auctōrarentur |
PARFAIT |
I sing. | auctoratus, –a, –um sim |
II sing. | auctoratus, –a, –um sis |
III sing. | auctoratus, –a, –um sit |
I plur. | auctorati, –ae, –a simus |
II plur. | auctorati, –ae, –a sitis |
III plur. | auctorati, –ae, –a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | auctoratus, –a, –um essem |
II sing. | auctoratus, –a, –um esses |
III sing. | auctoratus, –a, –um esset |
I plur. | auctorati, –ae, –a essemus |
II plur. | auctorati, –ae, –a essetis |
III plur. | auctorati, –ae, –a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | auctōrāre |
II plur. | auctōramĭni |
FUTUR |
II sing. | auctōrātor |
III sing. | auctōrātor |
II plur. | – |
III plur. | auctōrantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
auctoratus, –a, –um |
INFINITO |
PRÉSENT |
auctōrāri |
PARFAIT |
Singolare: | auctoratus, –a, –um esse |
Plurale: | auctorati, –ae, –a esse |
FUTUR |
auctoratum esse |
GERUNDIVO |
auctōrandus, –a, –um |
SUPIN |
auctoratu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:AUCTOROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|