Déclinaison / Conjugueur latin
auxĭlĭor - Diathèse active
(auxĭlĭor, auxĭlĭāris, auxĭlĭāri, auxiliatus, auxiliatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | auxĭlĭor |
II sing. | auxĭlĭāris, auxĭlĭāre |
III sing. | auxĭlĭātur |
I plur. | auxĭlĭāmur |
II plur. | auxĭlĭamĭni |
III plur. | auxĭlĭantur |
IMPARFAIT |
I sing. | auxĭlĭābar |
II sing. | auxĭlĭabāris, auxĭlĭabāre |
III sing. | auxĭlĭabātur |
I plur. | auxĭlĭabāmus |
II plur. | auxĭlĭabamĭni |
III plur. | auxĭlĭantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | auxĭlĭābor |
II sing. | auxĭlĭabĕris, auxĭlĭabĕre |
III sing. | auxĭlĭabĭtur |
I plur. | auxĭlĭabĭmur |
II plur. | auxĭlĭabimĭni |
III plur. | auxĭlĭabuntur |
PARFAIT |
I sing. | auxiliatus, a, um sum |
II sing. | auxiliatus, a, um es |
III sing. | auxiliatus, a, um est |
I plur. | auxiliati, ae, a sumus |
II plur. | auxiliati, ae, a estis |
III plur. | auxiliati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | auxiliatus, a, um eram |
II sing. | auxiliatus, a, um eras |
III sing. | auxiliatus, a, um erat |
I plur. | auxiliati, ae, a eramus |
II plur. | auxiliati, ae, a eratis |
III plur. | auxiliati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | auxiliatus, a, um ero |
II sing. | auxiliatus, a, um eris |
III sing. | auxiliatus, a, um erit |
I plur. | auxiliati, ae, a erimus |
II plur. | auxiliati, ae, a eritis |
III plur. | auxiliati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | auxĭlĭer |
II sing. | auxĭlĭēris, auxĭlĭēre |
III sing. | auxĭlĭētur |
I plur. | auxĭlĭēmur |
II plur. | auxĭlĭemĭni |
III plur. | auxĭlĭentur |
IMPARFAIT |
I sing. | auxĭlĭārer |
II sing. | auxĭlĭarēris, auxĭlĭarēre |
III sing. | auxĭlĭarētur |
I plur. | auxĭlĭāremur |
II plur. | auxĭlĭaremĭni |
III plur. | auxĭlĭarentur |
PARFAIT |
I sing. | auxiliatus, a, um sim |
II sing. | auxiliatus, a, um sis |
III sing. | auxiliatus, a, um sit |
I plur. | auxiliati, ae, a simus |
II plur. | auxiliati, ae, a sitis |
III plur. | auxiliati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | auxiliatus, a, um essem |
II sing. | auxiliatus, a, um esses |
III sing. | auxiliatus, a, um esset |
I plur. | auxiliati, ae, a essemus |
II plur. | auxiliati, ae, a essetis |
III plur. | auxiliati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | auxĭlĭāre |
II plur. | auxĭlĭamĭni |
FUTUR |
II sing. | auxĭlĭātor |
III sing. | auxĭlĭātor |
II plur. | |
III plur. | auxĭlĭantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
auxĭlĭāri |
PARFAIT |
Singolare: | auxiliatus, a, um esse |
Plurale: | auxiliati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | auxiliatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | auxiliatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
auxĭlĭans, antis |
FUTUR |
auxiliatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | auxiliatum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | auxĭlĭandi |
Datif: | auxĭlĭando |
Accusatif: | auxĭlĭandum |
Ablatif: | auxĭlĭando |
|
GERUNDIVO |
| |