Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | beneplaciturus |
Gen. | beneplacituri |
Dat. | beneplacituro |
Acc. | beneplaciturum |
Abl. | beneplaciture |
Voc. | beneplacituro |
PLURIEL |
Nom. | beneplacituri |
Gen. | beneplacitorum |
Dat. | beneplacituris |
Acc. | beneplacituros |
Abl. | beneplacituri |
Voc. | beneplacituris |
SINGULIER |
Nom. | beneplacitura |
Gen. | beneplaciturae |
Dat. | beneplaciturae |
Acc. | beneplacituram |
Abl. | beneplacitura |
Voc. | beneplacitura |
PLURIEL |
Nom. | beneplaciturae |
Gen. | beneplaciturarum |
Dat. | beneplacituris |
Acc. | beneplacituras |
Abl. | beneplaciturae |
Voc. | beneplacituris |
SINGULIER |
Nom. | beneplaciturum |
Gen. | beneplacituri |
Dat. | beneplacituro |
Acc. | beneplaciturum |
Abl. | beneplaciturum |
Voc. | beneplacituro |
PLURIEL |
Nom. | beneplacitura |
Gen. | beneplaciturorum |
Dat. | beneplacituris |
Acc. | beneplacitura |
Abl. | beneplacitura |
Voc. | beneplacituris |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:BENEPLACITURUS100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|