Déclinaison / Conjugueur latin
circumlŏquor - Diathèse active
(circumlŏquor, circumlŏquĕris, circumlŏqui, circumlocutus, circumlocutum)
verbe intransitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | circumlŏquor |
II sing. | circumlŏquĕris, circumlŏquĕre |
III sing. | circumlŏquĭtur |
I plur. | circumlŏquĭmur |
II plur. | circumlŏquimĭni |
III plur. | circumlŏquuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | circumlŏquēbar |
II sing. | circumlŏquebāris, circumlŏquebāre |
III sing. | circumlŏquebātur |
I plur. | circumlŏquebāmur |
II plur. | circumlŏquebamĭni |
III plur. | circumlŏquebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | circumlŏquar |
II sing. | circumlŏquēris, circumlŏquēre |
III sing. | circumlŏquētur |
I plur. | circumlŏquēmur |
II plur. | circumlŏquemĭni |
III plur. | circumlŏquentur |
PARFAIT |
I sing. | circumlocutus, a, um sum |
II sing. | circumlocutus, a, um es |
III sing. | circumlocutus, a, um est |
I plur. | circumlocuti, ae, a sumus |
II plur. | circumlocuti, ae, a estis |
III plur. | circumlocuti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | circumlocutus, a, um eram |
II sing. | circumlocutus, a, um eras |
III sing. | circumlocutus, a, um erat |
I plur. | circumlocuti, ae, a eramus |
II plur. | circumlocuti, ae, a eratis |
III plur. | circumlocuti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | circumlocutus, a, um ero |
II sing. | circumlocutus, a, um eris |
III sing. | circumlocutus, a, um erit |
I plur. | circumlocuti, ae, a erimus |
II plur. | circumlocuti, ae, a eritis |
III plur. | circumlocuti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | circumlŏquar |
II sing. | circumlŏquāris, circumlŏquāre |
III sing. | circumlŏquātur |
I plur. | circumlŏquāmur |
II plur. | circumlŏquamĭni |
III plur. | circumlŏquantur |
IMPARFAIT |
I sing. | circumlŏquĕrer |
II sing. | circumlŏquerēris, circumlŏquerēre |
III sing. | circumlŏquerētur |
I plur. | circumlŏquerēmur |
II plur. | circumlŏqueremĭni |
III plur. | circumlŏquerentur |
PARFAIT |
I sing. | circumlocutus, a, um sim |
II sing. | circumlocutus, a, um sis |
III sing. | circumlocutus, a, um sit |
I plur. | circumlocuti, ae, a simus |
II plur. | circumlocuti, ae, a sitis |
III plur. | circumlocuti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | circumlocutus, a, um essem |
II sing. | circumlocutus, a, um esses |
III sing. | circumlocutus, a, um esset |
I plur. | circumlocuti, ae, a essemus |
II plur. | circumlocuti, ae, a essetis |
III plur. | circumlocuti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | circumlŏquĕre |
II plur. | circumlŏquimĭni |
FUTUR |
II sing. | circumlŏquĭtor |
III sing. | circumlŏquĭtor |
II plur. | |
III plur. | circumlŏquuntor |
INFINITO |
PRÉSENT |
circumlŏqui |
PARFAIT |
Singolare: | circumlocutus, a, um esse |
Plurale: | circumlocuti, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | circumlocutūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | circumlocutūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
circumlŏquens, entis |
FUTUR |
circumlocutūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | circumlocutum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | circumlŏquendi |
Datif: | circumlŏquendo |
Accusatif: | circumlŏquendum |
Ablatif: | circumlŏquendo |
|
GERUNDIVO |
| |