GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


coepio - Diathèse active

(coepĭo, coepis, coepĕre)

verbe transitif e intransitif III conjugaison in -io

Voir la traduction de ce mot



FORME ACTIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. coepĭo
 II sing. coepis
 III sing. coepit
 I plur. coepīmus
 II plur. coepītis
 III plur. coepĭunt
IMPARFAIT
 I sing. coepiēbam
 II sing. coepiēbas
 III sing. coepiēbat
 I plur. coepiebāmus
 II plur. coepiebātis
 III plur. coepiēbant
FUTUR SIMPLE
 I sing. coepĭam
 II sing. coepĭes
 III sing. coepĭet
 I plur. coepiēmus
 II plur. coepiētis
 III plur. coepĭent
PARFAIT
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. coepĭam
 II sing. coepĭas
 III sing. coepĭat
 I plur. coepiāmus
 II plur. coepiātis
 III plur. coepĭant
IMPARFAIT
 I sing. coepĕrem
 II sing. coepĕres
 III sing. coepĕret
 I plur. coeperēmus
 II plur. coeperētis
 III plur. coepĕrent
PARFAIT
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. coepe
 II plur. coepĭte
FUTUR
 II sing. coepĭto
 III sing. coepĭto
 II plur. coepitōte
 III plur. coepiunto
PARTICIPE
PRÉSENT
 coepiens, –ientis
FUTUR
 –
INFINITIF
PRÉSENT
 coepĕre
PARFAIT
 –
FUTUR
 Singolare: –
 Plurale: –
GERUNDIF
 Génitif: coepiendi
 Datif: coepiendo
 Accusatif: ad coepiendum
 Ablatif: coepiendo
SUPIN
 –

Voir la forme passive de ce verbe

<<  coepiens coepĭor  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:COEPIO100}} ---CACHE---