Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | cōgĭtor |
| II sing. | cōgĭtāris, cōgĭtāre |
| III sing. | cōgĭtātur |
| I plur. | cōgĭtāmur |
| II plur. | cōgĭtamĭni |
| III plur. | cōgĭtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | cōgĭtābar |
| II sing. | cōgĭtabāris, cōgĭtabāre |
| III sing. | cōgĭtabātur |
| I plur. | cōgĭtabāmur |
| II plur. | cōgĭtabamĭni |
| III plur. | cōgĭtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | cōgĭtābor |
| II sing. | cōgĭtabĕris, cōgĭtabĕre |
| III sing. | cōgĭtabĭtur |
| I plur. | cōgĭtabĭmur |
| II plur. | cōgĭtabimĭni |
| III plur. | cōgĭtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | cogitatus, –a, –um sum |
| II sing. | cogitatus, –a, –um es |
| III sing. | cogitatus, –a, –um est |
| I plur. | cogitati, –ae, –a sumus |
| II plur. | cogitati, –ae, –a estis |
| III plur. | cogitati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | cogitatus, –a, –um eram |
| II sing. | cogitatus, –a, –um eras |
| III sing. | cogitatus, –a, –um erat |
| I plur. | cogitati, –ae, –a eramus |
| II plur. | cogitati, –ae, –a eratis |
| III plur. | cogitati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | cogitatus, –a, –um ero |
| II sing. | cogitatus, –a, –um eris |
| III sing. | cogitatus, –a, –um erit |
| I plur. | cogitati, –ae, –a erimus |
| II plur. | cogitati, –ae, –a eritis |
| III plur. | cogitati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | cōgĭter |
| II sing. | cōgĭtēris, cōgĭtēre |
| III sing. | cōgĭtētur |
| I plur. | cōgĭtēmur |
| II plur. | cōgĭtemĭni |
| III plur. | cōgĭtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | cōgĭtārer |
| II sing. | cōgĭtarēris, cōgĭtarēre |
| III sing. | cōgĭtarētur |
| I plur. | cōgĭtarēmur |
| II plur. | cōgĭtaremĭni |
| III plur. | cōgĭtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | cogitatus, –a, –um sim |
| II sing. | cogitatus, –a, –um sis |
| III sing. | cogitatus, –a, –um sit |
| I plur. | cogitati, –ae, –a simus |
| II plur. | cogitati, –ae, –a sitis |
| III plur. | cogitati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | cogitatus, –a, –um essem |
| II sing. | cogitatus, –a, –um esses |
| III sing. | cogitatus, –a, –um esset |
| I plur. | cogitati, –ae, –a essemus |
| II plur. | cogitati, –ae, –a essetis |
| III plur. | cogitati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | cōgĭtāre |
| II plur. | cōgĭtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | cōgĭtātor |
| III sing. | cōgĭtātor |
| II plur. | – |
| III plur. | cōgĭtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| cogitatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| cōgĭtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | cogitatus, –a, –um esse |
| Plurale: | cogitati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| cogitatum esse |
| GERUNDIVO |
| cōgĭtandus, –a, –um |
| SUPIN |
| cogitatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:COGITOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
