Déclinaison / Conjugueur latin
collaetor - Diathèse active
(collaetor, collaetāris, collaetāri, collaetatus, collaetatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | collaetor |
II sing. | collaetāris, collaetāre |
III sing. | collaetātur |
I plur. | collaetāmur |
II plur. | collaetamĭni |
III plur. | collaetantur |
IMPARFAIT |
I sing. | collaetābar |
II sing. | collaetabāris, collaetabāre |
III sing. | collaetabātur |
I plur. | collaetabāmus |
II plur. | collaetabamĭni |
III plur. | collaetantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | collaetābor |
II sing. | collaetabĕris, collaetabĕre |
III sing. | collaetabĭtur |
I plur. | collaetabĭmur |
II plur. | collaetabimĭni |
III plur. | collaetabuntur |
PARFAIT |
I sing. | collaetatus, a, um sum |
II sing. | collaetatus, a, um es |
III sing. | collaetatus, a, um est |
I plur. | collaetati, ae, a sumus |
II plur. | collaetati, ae, a estis |
III plur. | collaetati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | collaetatus, a, um eram |
II sing. | collaetatus, a, um eras |
III sing. | collaetatus, a, um erat |
I plur. | collaetati, ae, a eramus |
II plur. | collaetati, ae, a eratis |
III plur. | collaetati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | collaetatus, a, um ero |
II sing. | collaetatus, a, um eris |
III sing. | collaetatus, a, um erit |
I plur. | collaetati, ae, a erimus |
II plur. | collaetati, ae, a eritis |
III plur. | collaetati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | collaeter |
II sing. | collaetēris, collaetēre |
III sing. | collaetētur |
I plur. | collaetēmur |
II plur. | collaetemĭni |
III plur. | collaetentur |
IMPARFAIT |
I sing. | collaetārer |
II sing. | collaetarēris, collaetarēre |
III sing. | collaetarētur |
I plur. | collaetāremur |
II plur. | collaetaremĭni |
III plur. | collaetarentur |
PARFAIT |
I sing. | collaetatus, a, um sim |
II sing. | collaetatus, a, um sis |
III sing. | collaetatus, a, um sit |
I plur. | collaetati, ae, a simus |
II plur. | collaetati, ae, a sitis |
III plur. | collaetati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | collaetatus, a, um essem |
II sing. | collaetatus, a, um esses |
III sing. | collaetatus, a, um esset |
I plur. | collaetati, ae, a essemus |
II plur. | collaetati, ae, a essetis |
III plur. | collaetati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | collaetāre |
II plur. | collaetamĭni |
FUTUR |
II sing. | collaetātor |
III sing. | collaetātor |
II plur. | |
III plur. | collaetantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
collaetāri |
PARFAIT |
Singolare: | collaetatus, a, um esse |
Plurale: | collaetati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | collaetatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | collaetatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
collaetans, antis |
FUTUR |
collaetatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | collaetatum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | collaetandi |
Datif: | collaetando |
Accusatif: | collaetandum |
Ablatif: | collaetando |
|
GERUNDIVO |
| |