GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


commandūcor - Diathèse active

(commandūcor, commandūcāris, commandūcāri, commanducatus, commanducatum)

verbe transitif déponent I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME DÉPONENTE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. commandūcor
 II sing. commandūcāris, commandūcāre
 III sing. commandūcātur
 I plur. commandūcāmur
 II plur. commandūcamĭni
 III plur. commandūcantur
IMPARFAIT
 I sing. commandūcābar
 II sing. commandūcabāris, commandūcabāre
 III sing. commandūcabātur
 I plur. commandūcabāmur
 II plur. commandūcabamĭni
 III plur. commandūcabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. commandūcābor
 II sing. commandūcabĕris, commandūcabĕre
 III sing. commandūcabĭtur
 I plur. commandūcabĭmur
 II plur. commandūcabimĭni
 III plur. commandūcabuntur
PARFAIT
 I sing. commanducatus, –a, –um sum
 II sing. commanducatus, –a, –um es
 III sing. commanducatus, –a, –um est
 I plur. commanducati, –ae, –a sumus
 II plur. commanducati, –ae, –a estis
 III plur. commanducati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. commanducatus, –a, –um eram
 II sing. commanducatus, –a, –um eras
 III sing. commanducatus, –a, –um erat
 I plur. commanducati, –ae, –a eramus
 II plur. commanducati, –ae, –a eratis
 III plur. commanducati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. commanducatus, –a, –um ero
 II sing. commanducatus, –a, –um eris
 III sing. commanducatus, –a, –um erit
 I plur. commanducati, –ae, –a erimus
 II plur. commanducati, –ae, –a eritis
 III plur. commanducati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. commandūcer
 II sing. commandūcēris, commandūcēre
 III sing. commandūcētur
 I plur. commandūcēmur
 II plur. commandūcemĭni
 III plur. commandūcentur
IMPARFAIT
 I sing. commandūcārer
 II sing. commandūcarēris, commandūcarēre
 III sing. commandūcarētur
 I plur. commandūcarēmur
 II plur. commandūcaremĭni
 III plur. commandūcarentur
PARFAIT
 I sing. commanducatus, –a, –um sim
 II sing. commanducatus, –a, –um sis
 III sing. commanducatus, –a, –um sit
 I plur. commanducati, –ae, –a simus
 II plur. commanducati, –ae, –a sitis
 III plur. commanducati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. commanducatus, –a, –um essem
 II sing. commanducatus, –a, –um esses
 III sing. commanducatus, –a, –um esset
 I plur. commanducati, –ae, –a essemus
 II plur. commanducati, –ae, –a essetis
 III plur. commanducati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. commandūcāre
 II plur. commandūcamĭni
FUTUR
 II sing. commandūcātor
 III sing. commandūcātor
 II plur. –
 III plur. commandūcantor
INFINITO
PRÉSENT
 commandūcāri
PARFAIT
 Singolare: commanducatus, –a, –um esse
 Plurale: commanducati, –ae, –a esse
FUTUR
 Singolare: commanducatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: commanducatūros, –as, –a esse
PARTICIPE
PRÉSENT
 commandūcans, –antis
FUTUR
 commanducatūrūs, –a, –ūm
SUPIN
 Attivo: commanducatum
 Passivo: commanducatu
GERUNDIF
 Génitif: commandūcandi
 Datif: commandūcando
 Accusatif: commandūcandum
 Ablatif: commandūcando
 
GERUNDIVO
 commandūcandus, –a, –um


<<  commandūcor commănens  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:COMMANDUCOR200}} ---CACHE---