Déclinaison / Conjugueur latin
commōlĭor - Diathèse active
(commōlĭor, commōlīris, commōlīri, commolitus, commolitum)
verbe transitif déponent IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | commōlĭor |
II sing. | commōlīris, commōlīre |
III sing. | commōlītur |
I plur. | commōlīmur |
II plur. | commōlimĭni |
III plur. | commōliuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | commōliēbar |
II sing. | commōliebāris, commōliebāre |
III sing. | commōliebātur |
I plur. | commōliebāmur |
II plur. | commōliebamĭni |
III plur. | commōliebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | commōlĭar |
II sing. | commōliēris, commōliēre |
III sing. | commōliētur |
I plur. | commōliēmur |
II plur. | commōliemĭni |
III plur. | commōlientur |
PARFAIT |
I sing. | commolitus, a, um sum |
II sing. | commolitus, a, um es |
III sing. | commolitus, a, um est |
I plur. | commoliti, ae, a sumus |
II plur. | commoliti, ae, a estis |
III plur. | commoliti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | commolitus, a, um eram |
II sing. | commolitus, a, um eras |
III sing. | commolitus, a, um erat |
I plur. | commoliti, ae, a eramus |
II plur. | commoliti, ae, a eratis |
III plur. | commoliti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | commolitus, a, um ero |
II sing. | commolitus, a, um eris |
III sing. | commolitus, a, um erit |
I plur. | commoliti, ae, a erimus |
II plur. | commoliti, ae, a eritis |
III plur. | commoliti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | commōlĭar |
II sing. | commōliāris, commōliāre |
III sing. | commōliātur |
I plur. | commōliāmur |
II plur. | commōliamĭni |
III plur. | commōliantur |
IMPARFAIT |
I sing. | commōlīrer |
II sing. | commōlirēris, commōlirēre |
III sing. | commōlirētur |
I plur. | commōlirēmur |
II plur. | commōlirēmini |
III plur. | commōlirentur |
PARFAIT |
I sing. | commolitus, a, um sim |
II sing. | commolitus, a, um sis |
III sing. | commolitus, a, um sit |
I plur. | commoliti, ae, a simus |
II plur. | commoliti, ae, a sitis |
III plur. | commoliti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | commolitus, a, um essem |
II sing. | commolitus, a, um esses |
III sing. | commolitus, a, um esset |
I plur. | commoliti, ae, a essemus |
II plur. | commoliti, ae, a essetis |
III plur. | commoliti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | commōlīre |
II plur. | commōlimĭni |
FUTUR |
II sing. | commōlītor |
III sing. | commōlītor |
II plur. | |
III plur. | commōliuntor |
INFINITO |
PRÉSENT |
commōlīri |
PARFAIT |
Singolare: | commolitus, a, um esse |
Plurale: | commoliti, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | commolitūrūm, am, ūm |
Plurale: | commolitūros, as, a |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
commōliens, ientis |
FUTUR |
commolitūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | commolitum |
Passivo: | commolitu |
GERUNDIF |
Génitif: | commōliendi |
Datif: | commōliendo |
Accusatif: | ad commōliendum |
Ablatif: | commōliendo |
|
GERUNDIVO |
commōliendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:COMMOLIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|