Déclinaison / Conjugueur latin
compungo - Diathèse active
(compungo, compungis, compunxi, compungĕre, compunctum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | compungo |
II sing. | compungis |
III sing. | compungit |
I plur. | compungĭmus |
II plur. | compungĭtis |
III plur. | compungunt |
IMPARFAIT |
I sing. | compungēbam |
II sing. | compungēbas |
III sing. | compungēbat |
I plur. | compungebāmus |
II plur. | compungebātis |
III plur. | compungēbant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | compungam |
II sing. | compunges |
III sing. | compunget |
I plur. | compungēmus |
II plur. | compungētis |
III plur. | compungent |
PARFAIT |
I sing. | compunxi o compugi |
II sing. | compunxisti o compugisti |
III sing. | compunxit o compugit |
I plur. | compunxĭmus o compugĭmus |
II plur. | compunxistis o compugistis |
III plur. | compunxērunt o compugērunt, ēre, compugērunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | compunxĕram o compugĕram |
II sing. | compunxĕras o compugĕras |
III sing. | compunxĕrat o compugĕrat |
I plur. | compunxerāmus o compugerāmus |
II plur. | compunxerātis o compugerātis |
III plur. | compunxĕrant o compugĕrant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | compunxĕro o compugĕro |
II sing. | compunxĕris o compugĕris |
III sing. | compunxĕrit o compugĕrit |
I plur. | compunxerĭmus o compugerĭmus |
II plur. | compunxerĭtis o compugerĭtis |
III plur. | compunxĕrint o compugĕrint |
PRÉSENT |
I sing. | compungam |
II sing. | compungas |
III sing. | compungat |
I plur. | compungāmus |
II plur. | compungātis |
III plur. | compungant |
IMPARFAIT |
I sing. | compungĕrem |
II sing. | compungĕres |
III sing. | compungĕret |
I plur. | compungerēmus |
II plur. | compungerētis |
III plur. | compungĕrent |
PARFAIT |
I sing. | compunxĕrim o compugĕrim |
II sing. | compunxĕris o compugĕris |
III sing. | compunxĕrit o compugĕrit |
I plur. | compunxerĭmus o compugerĭmus |
II plur. | compunxerĭtis o compugerĭtis |
III plur. | compunxĕrint o compugĕrint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | compunxissem o compugissem |
II sing. | compunxisses o compugisses |
III sing. | compunxisset o compugisset |
I plur. | compunxissēmus o compugissēmus |
II plur. | compunxissētis o compugissētis |
III plur. | compunxissent o compugissent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | compungĕ |
II plur. | compungĭte |
FUTUR |
II sing. | compungĭto |
III sing. | compungĭto |
II plur. | compungitōte |
III plur. | compungunto |
|
PARTICIPE |
PRÉSENT |
compungens, entis |
FUTUR |
compunctūrūs, a, ūm |
INFINITIF |
PRÉSENT |
compungĕre |
PARFAIT |
compunxisse o compugisse |
FUTUR |
Singolare: | compunctūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | compunctūros, as, a esse |
GERUNDIF |
Génitif: | compungendi |
Datif: | compungendo |
Accusatif: | ad compungendum |
Ablatif: | compungendo |
SUPIN |
compunctum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:COMPUNGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|