Déclinaison / Conjugueur latin
concĭtor - Diathèse passive
(concĭto, concĭtas, concitavi, concĭtāre, concitatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | concĭtor |
II sing. | concĭtāris, concĭtāre |
III sing. | concĭtātur |
I plur. | concĭtāmur |
II plur. | concĭtamĭni |
III plur. | concĭtantur |
IMPARFAIT |
I sing. | concĭtābar |
II sing. | concĭtabāris, concĭtabāre |
III sing. | concĭtabātur |
I plur. | concĭtabāmur |
II plur. | concĭtabamĭni |
III plur. | concĭtabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | concĭtābor |
II sing. | concĭtabĕris, concĭtabĕre |
III sing. | concĭtabĭtur |
I plur. | concĭtabĭmur |
II plur. | concĭtabimĭni |
III plur. | concĭtabuntur |
PARFAIT |
I sing. | concitatus, a, um sum |
II sing. | concitatus, a, um es |
III sing. | concitatus, a, um est |
I plur. | concitati, ae, a sumus |
II plur. | concitati, ae, a estis |
III plur. | concitati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | concitatus, a, um eram |
II sing. | concitatus, a, um eras |
III sing. | concitatus, a, um erat |
I plur. | concitati, ae, a eramus |
II plur. | concitati, ae, a eratis |
III plur. | concitati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | concitatus, a, um ero |
II sing. | concitatus, a, um eris |
III sing. | concitatus, a, um erit |
I plur. | concitati, ae, a erimus |
II plur. | concitati, ae, a eritis |
III plur. | concitati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | concĭter |
II sing. | concĭtēris, concĭtēre |
III sing. | concĭtētur |
I plur. | concĭtēmur |
II plur. | concĭtemĭni |
III plur. | concĭtentur |
IMPARFAIT |
I sing. | concĭtārer |
II sing. | concĭtarēris, concĭtarēre |
III sing. | concĭtarētur |
I plur. | concĭtarēmur |
II plur. | concĭtaremĭni |
III plur. | concĭtarentur |
PARFAIT |
I sing. | concitatus, a, um sim |
II sing. | concitatus, a, um sis |
III sing. | concitatus, a, um sit |
I plur. | concitati, ae, a simus |
II plur. | concitati, ae, a sitis |
III plur. | concitati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | concitatus, a, um essem |
II sing. | concitatus, a, um esses |
III sing. | concitatus, a, um esset |
I plur. | concitati, ae, a essemus |
II plur. | concitati, ae, a essetis |
III plur. | concitati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | concĭtāre |
II plur. | concĭtamĭni |
FUTUR |
II sing. | concĭtātor |
III sing. | concĭtātor |
II plur. | |
III plur. | concĭtantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
concitatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
concĭtāri |
PARFAIT |
Singolare: | concitatus, a, um esse |
Plurale: | concitati, ae, a esse |
FUTUR |
concitatum esse |
GERUNDIVO |
concĭtandus, a, um | |