Déclinaison / Conjugueur latin
 
 
 concurvo - Diathèse active
(concurvo, concurvas, concurvavi, concurvāre, concurvatum)
verbe transitif  I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
 
 
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  concurvo |  
|  II sing. |  concurvas |  
|  III sing. |  concurvat |  
|  I plur. |  concurvāmus |  
|  II plur. |  concurvātis |  
|  III plur. |  concurvant |  
| IMPARFAIT | 
 |  I sing. |  concurvābam |  
|  II sing. |  concurvābas |  
|  III sing. |  concurvābat |  
|  I plur. |  concurvabāmus |  
|  II plur. |  concurvabātis |  
|  III plur. |  concurvābant |  
| FUTUR SIMPLE |  
|  I sing. |  concurvābo |  
|  II sing. |  concurvābis |  
|  III sing. |  concurvābit |  
|  I plur. |  concurvabĭmus |  
|  II plur. |  concurvabĭtis |  
|  III plur. |  concurvābunt |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  concurvavi |  
|  II sing. |  concurvavisti |  
|  III sing. |  concurvavit |  
|  I plur. |  concurvavĭmus |  
|  II plur. |  concurvavistis |  
|  III plur. |  concurvavērunt, concurvavēre |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  concurvavĕram |  
|  II sing. |  concurvavĕras |  
|  III sing. |  concurvavĕrat |  
|  I plur. |  concurvaverāmus |  
|  II plur. |  concurvaverātis |  
|  III plur. |  concurvavĕrant |  
| FUTUR ANTÉRIEUR |  
|  I sing. |  concurvavĕro |  
|  II sing. |  concurvavĕris |  
|  III sing. |  concurvavĕrit |  
|  I plur. |  concurvaverĭmus |  
|  II plur. |  concurvaverĭtis |  
|  III plur. |  concurvavĕrint |  
 
  
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  concurvem |  
|  II sing. |  concurves |  
|  III sing. |  concurvet |  
|  I plur. |  concurvēmus |  
|  II plur. |  concurvētis |  
|  III plur. |  concurvent |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  concurvārem |  
|  II sing. |  concurvāres |  
|  III sing. |  concurvāret |  
|  I plur. |  concurvarēmus |  
|  II plur. |  concurvarētis |  
|  III plur. |  concurvārent |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  concurvavĕrim |  
|  II sing. |  concurvavĕris |  
|  III sing. |  concurvavĕrit |  
|  I plur. |  concurvaverĭmus |  
|  II plur. |  concurvaverĭtis |  
|  III plur. |  concurvavĕrint |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  concurvavissem |  
|  II sing. |  concurvavisses |  
|  III sing. |  concurvavisset |  
|  I plur. |  concurvavissēmus |  
|  II plur. |  concurvavissētis |  
|  III plur. |  concurvavissent |  
 
  
| IMPÉRATIF |  
| PRÉSENT |  
|  II sing. |  concurva |  
|  II plur. |  concurvāte |  
| FUTUR |  
|  II sing. |  concurvāto |  
|  III sing. |  concurvāto |  
|  II plur. |  concurvatōte |  
|  III plur. |  concurvanto |  
  |  
| PARTICIPE |  
| PRÉSENT |  
|  concurvans, antis |  
| FUTUR |  
|  concurvatūrūs, a, ūm |  
 
 
| INFINITIF |  
| PRÉSENT |  
|  concurvāre |  
| PARFAIT |  
|  concurvavisse |  
| FUTUR |  
|  Singolare: |  concurvatūrūm, am, ūm esse |  
|  Plurale: |  concurvatūros, as, a esse |  
| GERUNDIF |  
|  Génitif: |  concurvandi |  
|  Datif: |  concurvando |  
|  Accusatif: |  ad concurvandum |  
|  Ablatif: |  concurvando |  
| SUPIN |  
|  concurvatum |  
 
  
 
Voir la forme passive de ce verbe
 
 
 
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
  
  
 
{{ID:CONCURVO100}}
---CACHE---
  | 
  
 
   
  
   Visitez nos sites: 
   En français 
    
   In english 
    
   In Deutsch 
    
   En español 
    
   Em portugues 
    
   По русски 
    
   Στα ελληνικά 
    |  
  
   Ën piemontèis 
    
    
 |