GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin

confābŭlor - Diathèse active

(confābŭlor, confābŭlāris, confābŭlāri, confabulatus, confabulatum)

verbe transitif e intransitif déponent I conjugaison

Voir la traduction de ce mot

FORME DÉPONENTE:

INDICATIF

PRÉSENT
I sing.	confābŭlor
II sing.	confābŭlāris, confābŭlāre
III sing.	confābŭlātur
I plur.	confābŭlāmur
II plur.	confābŭlamĭni
III plur.	confābŭlantur
IMPARFAIT
I sing.	confābŭlābar
II sing.	confābŭlabāris, confābŭlabāre
III sing.	confābŭlabātur
I plur.	confābŭlabāmur
II plur.	confābŭlabamĭni
III plur.	confābŭlabantur
FUTUR SIMPLE
I sing.	confābŭlābor
II sing.	confābŭlabĕris, confābŭlabĕre
III sing.	confābŭlabĭtur
I plur.	confābŭlabĭmur
II plur.	confābŭlabimĭni
III plur.	confābŭlabuntur

PARFAIT
I sing.	confabulatus, –a, –um sum
II sing.	confabulatus, –a, –um es
III sing.	confabulatus, –a, –um est
I plur.	confabulati, –ae, –a sumus
II plur.	confabulati, –ae, –a estis
III plur.	confabulati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
I sing.	confabulatus, –a, –um eram
II sing.	confabulatus, –a, –um eras
III sing.	confabulatus, –a, –um erat
I plur.	confabulati, –ae, –a eramus
II plur.	confabulati, –ae, –a eratis
III plur.	confabulati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
I sing.	confabulatus, –a, –um ero
II sing.	confabulatus, –a, –um eris
III sing.	confabulatus, –a, –um erit
I plur.	confabulati, –ae, –a erimus
II plur.	confabulati, –ae, –a eritis
III plur.	confabulati, –ae, –a erunt

SUBJONCTIF

PRÉSENT
I sing.	confābŭler
II sing.	confābŭlēris, confābŭlēre
III sing.	confābŭlētur
I plur.	confābŭlēmur
II plur.	confābŭlemĭni
III plur.	confābŭlentur
IMPARFAIT
I sing.	confābŭlārer
II sing.	confābŭlarēris, confābŭlarēre
III sing.	confābŭlarētur
I plur.	confābŭlarēmur
II plur.	confābŭlaremĭni
III plur.	confābŭlarentur

PARFAIT
I sing.	confabulatus, –a, –um sim
II sing.	confabulatus, –a, –um sis
III sing.	confabulatus, –a, –um sit
I plur.	confabulati, –ae, –a simus
II plur.	confabulati, –ae, –a sitis
III plur.	confabulati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
I sing.	confabulatus, –a, –um essem
II sing.	confabulatus, –a, –um esses
III sing.	confabulatus, –a, –um esset
I plur.	confabulati, –ae, –a essemus
II plur.	confabulati, –ae, –a essetis
III plur.	confabulati, –ae, –a essent

IMPÉRATIF
PRÉSENT
II sing.	confābŭlāre
II plur.	confābŭlamĭni
FUTUR
II sing.	confābŭlātor
III sing.	confābŭlātor
II plur.	–
III plur.	confābŭlantor

INFINITO
PRÉSENT
confābŭlāri
PARFAIT
Singolare:	confabulatus, –a, –um esse
Plurale:	confabulati, –ae, –a esse
FUTUR
Singolare:	confabulatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:	confabulatūros, –as, –a esse