Déclinaison / Conjugueur latin
confercĭor - Diathèse passive
(confercĭo, confercis, confersi, confercīre, confertum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | confercĭor |
II sing. | confercīris, confercīre |
III sing. | confercītur |
I plur. | confercīmur |
II plur. | confercimĭni |
III plur. | conferciuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | conferciēbar |
II sing. | conferciebāris, conferciebāre |
III sing. | conferciebātur |
I plur. | conferciebāmur |
II plur. | conferciebamĭni |
III plur. | conferciebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | confercĭar |
II sing. | conferciēris, conferciēre |
III sing. | conferciētur |
I plur. | conferciēmur |
II plur. | conferciemĭni |
III plur. | confercientur |
PARFAIT |
I sing. | confertus, a, um sum |
II sing. | confertus, a, um es |
III sing. | confertus, a, um est |
I plur. | conferti, ae, a sumus |
II plur. | conferti, ae, a estis |
III plur. | conferti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | confertus, a, um eram |
II sing. | confertus, a, um eras |
III sing. | confertus, a, um erat |
I plur. | conferti, ae, a eramus |
II plur. | conferti, ae, a eratis |
III plur. | conferti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | confertus, a, um ero |
II sing. | confertus, a, um eris |
III sing. | confertus, a, um erit |
I plur. | conferti, ae, a erimus |
II plur. | conferti, ae, a eritis |
III plur. | conferti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | confercĭar |
II sing. | conferciāris, conferciāre |
III sing. | conferciātur |
I plur. | conferciāmur |
II plur. | conferciamĭni |
III plur. | conferciantur |
IMPARFAIT |
I sing. | confercīrer |
II sing. | confercirēris, confersirēre |
III sing. | confercirētur |
I plur. | confercirēmur |
II plur. | confercirēmini |
III plur. | confercirentur |
PARFAIT |
I sing. | confertus, a, um sim |
II sing. | confertus, a, um sis |
III sing. | confertus, a, um sit |
I plur. | conferti, ae, a simus |
II plur. | conferti, ae, a sitis |
III plur. | conferti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | confertus, a, um essem |
II sing. | confertus, a, um esses |
III sing. | confertus, a, um esset |
I plur. | conferti, ae, a essemus |
II plur. | conferti, ae, a essetis |
III plur. | conferti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | confercīre |
II plur. | confercimĭni |
FUTUR |
II sing. | confercītor |
III sing. | confercītor |
II plur. | |
III plur. | conferciuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
confertus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
confercīri |
PARFAIT |
Singolare: | confertus, a, um esse |
Plurale: | conferti, ae, a esse |
FUTUR |
confertum esse |
GERUNDIVO |
conferciendus, a, um |
SUPIN |
confertu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONFERCIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|