Déclinaison / Conjugueur latin
confoedĕror - Diathèse passive
(confoedĕro, confoedĕras, confoederavi, confoedĕrāre, confoederatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | confoedĕror |
II sing. | confoedĕrāris, confoedĕrāre |
III sing. | confoedĕrātur |
I plur. | confoedĕrāmur |
II plur. | confoedĕramĭni |
III plur. | confoedĕrantur |
IMPARFAIT |
I sing. | confoedĕrābar |
II sing. | confoedĕrabāris, confoedĕrabāre |
III sing. | confoedĕrabātur |
I plur. | confoedĕrabāmur |
II plur. | confoedĕrabamĭni |
III plur. | confoedĕrabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | confoedĕrābor |
II sing. | confoedĕrabĕris, confoedĕrabĕre |
III sing. | confoedĕrabĭtur |
I plur. | confoedĕrabĭmur |
II plur. | confoedĕrabimĭni |
III plur. | confoedĕrabuntur |
PARFAIT |
I sing. | confoederatus, a, um sum |
II sing. | confoederatus, a, um es |
III sing. | confoederatus, a, um est |
I plur. | confoederati, ae, a sumus |
II plur. | confoederati, ae, a estis |
III plur. | confoederati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | confoederatus, a, um eram |
II sing. | confoederatus, a, um eras |
III sing. | confoederatus, a, um erat |
I plur. | confoederati, ae, a eramus |
II plur. | confoederati, ae, a eratis |
III plur. | confoederati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | confoederatus, a, um ero |
II sing. | confoederatus, a, um eris |
III sing. | confoederatus, a, um erit |
I plur. | confoederati, ae, a erimus |
II plur. | confoederati, ae, a eritis |
III plur. | confoederati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | confoedĕrer |
II sing. | confoedĕrēris, confoedĕrēre |
III sing. | confoedĕrētur |
I plur. | confoedĕrēmur |
II plur. | confoedĕremĭni |
III plur. | confoedĕrentur |
IMPARFAIT |
I sing. | confoedĕrārer |
II sing. | confoedĕrarēris, confoedĕrarēre |
III sing. | confoedĕrarētur |
I plur. | confoedĕrarēmur |
II plur. | confoedĕraremĭni |
III plur. | confoedĕrarentur |
PARFAIT |
I sing. | confoederatus, a, um sim |
II sing. | confoederatus, a, um sis |
III sing. | confoederatus, a, um sit |
I plur. | confoederati, ae, a simus |
II plur. | confoederati, ae, a sitis |
III plur. | confoederati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | confoederatus, a, um essem |
II sing. | confoederatus, a, um esses |
III sing. | confoederatus, a, um esset |
I plur. | confoederati, ae, a essemus |
II plur. | confoederati, ae, a essetis |
III plur. | confoederati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | confoedĕrāre |
II plur. | confoedĕramĭni |
FUTUR |
II sing. | confoedĕrātor |
III sing. | confoedĕrātor |
II plur. | |
III plur. | confoedĕrantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
confoederatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
confoedĕrāri |
PARFAIT |
Singolare: | confoederatus, a, um esse |
Plurale: | confoederati, ae, a esse |
FUTUR |
confoederatum esse |
GERUNDIVO |
confoedĕrandus, a, um | |