Déclinaison / Conjugueur latin
conlaetor - Diathèse active
(conlaetor, conlaetāris, conlaetāri, conlaetatus, conlaetatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | conlaetor |
| II sing. | conlaetāris, conlaetāre |
| III sing. | conlaetātur |
| I plur. | conlaetāmur |
| II plur. | conlaetamĭni |
| III plur. | conlaetantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conlaetābar |
| II sing. | conlaetabāris, conlaetabāre |
| III sing. | conlaetabātur |
| I plur. | conlaetabāmus |
| II plur. | conlaetabamĭni |
| III plur. | conlaetantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | conlaetābor |
| II sing. | conlaetabĕris, conlaetabĕre |
| III sing. | conlaetabĭtur |
| I plur. | conlaetabĭmur |
| II plur. | conlaetabimĭni |
| III plur. | conlaetabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | conlaetatus, –a, –um sum |
| II sing. | conlaetatus, –a, –um es |
| III sing. | conlaetatus, –a, –um est |
| I plur. | conlaetati, –ae, –a sumus |
| II plur. | conlaetati, –ae, –a estis |
| III plur. | conlaetati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conlaetatus, –a, –um eram |
| II sing. | conlaetatus, –a, –um eras |
| III sing. | conlaetatus, –a, –um erat |
| I plur. | conlaetati, –ae, –a eramus |
| II plur. | conlaetati, –ae, –a eratis |
| III plur. | conlaetati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | conlaetatus, –a, –um ero |
| II sing. | conlaetatus, –a, –um eris |
| III sing. | conlaetatus, –a, –um erit |
| I plur. | conlaetati, –ae, –a erimus |
| II plur. | conlaetati, –ae, –a eritis |
| III plur. | conlaetati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | conlaeter |
| II sing. | conlaetēris, conlaetēre |
| III sing. | conlaetētur |
| I plur. | conlaetēmur |
| II plur. | conlaetemĭni |
| III plur. | conlaetentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | conlaetārer |
| II sing. | conlaetarēris, conlaetarēre |
| III sing. | conlaetarētur |
| I plur. | conlaetāremur |
| II plur. | conlaetaremĭni |
| III plur. | conlaetarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | conlaetatus, –a, –um sim |
| II sing. | conlaetatus, –a, –um sis |
| III sing. | conlaetatus, –a, –um sit |
| I plur. | conlaetati, –ae, –a simus |
| II plur. | conlaetati, –ae, –a sitis |
| III plur. | conlaetati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | conlaetatus, –a, –um essem |
| II sing. | conlaetatus, –a, –um esses |
| III sing. | conlaetatus, –a, –um esset |
| I plur. | conlaetati, –ae, –a essemus |
| II plur. | conlaetati, –ae, –a essetis |
| III plur. | conlaetati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | conlaetāre |
| II plur. | conlaetamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | conlaetātor |
| III sing. | conlaetātor |
| II plur. | – |
| III plur. | conlaetantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| conlaetāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | conlaetatus, –a, –um esse |
| Plurale: | conlaetati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | conlaetatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | conlaetatūros, –as, –a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| conlaetans, –antis |
| FUTUR |
| conlaetatūrūs, –a, –ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | conlaetatum |
| Passivo: | – |
| GERUNDIF |
| Génitif: | conlaetandi |
| Datif: | conlaetando |
| Accusatif: | conlaetandum |
| Ablatif: | conlaetando |
| |
| GERUNDIVO |
| – |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONLAETOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
