Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | conlĭgor |
II sing. | conlĭgĕris, conlĭgĕre |
III sing. | conlĭgĭtur |
I plur. | conlĭgĭmur |
II plur. | conlĭgimĭni |
III plur. | conlĭguntur |
IMPARFAIT |
I sing. | conlĭgēbar |
II sing. | conlĭgebāris, conlĭgebāre |
III sing. | conlĭgebātur |
I plur. | conlĭgebāmur |
II plur. | conlĭgebamĭni |
III plur. | conlĭgebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | conlĭgar |
II sing. | conlĭgēris, conlĭgēre |
III sing. | conlĭgētur |
I plur. | conlĭgēmur |
II plur. | conlĭgemĭni |
III plur. | conlĭgentur |
PARFAIT |
I sing. | conlectus, a, um sum |
II sing. | conlectus, a, um es |
III sing. | conlectus, a, um est |
I plur. | conlecti, ae, a sumus |
II plur. | conlecti, ae, a estis |
III plur. | conlecti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | conlectus, a, um eram |
II sing. | conlectus, a, um eras |
III sing. | conlectus, a, um erat |
I plur. | conlecti, ae, a eramus |
II plur. | conlecti, ae, a eratis |
III plur. | conlecti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | conlectus, a, um ero |
II sing. | conlectus, a, um eris |
III sing. | conlectus, a, um erit |
I plur. | conlecti, ae, a erimus |
II plur. | conlecti, ae, a eritis |
III plur. | conlecti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | conlĭgar |
II sing. | conlĭgāris, conlĭgāre |
III sing. | conlĭgātur |
I plur. | conlĭgāmur |
II plur. | conlĭgamĭni |
III plur. | conlĭgantur |
IMPARFAIT |
I sing. | conlĭgĕrer |
II sing. | conlĭgerēris, conlĭgerēre |
III sing. | conlĭgerētur |
I plur. | conlĭgerēmur |
II plur. | conlĭgeremĭni |
III plur. | conlĭgerentur |
PARFAIT |
I sing. | conlectus, a, um sim |
II sing. | conlectus, a, um sis |
III sing. | conlectus, a, um sit |
I plur. | conlecti, ae, a simus |
II plur. | conlecti, ae, a sitis |
III plur. | conlecti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | conlectus, a, um essem |
II sing. | conlectus, a, um esses |
III sing. | conlectus, a, um esset |
I plur. | conlecti, ae, a essemus |
II plur. | conlecti, ae, a essetis |
III plur. | conlecti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | conlĭgĕre |
II plur. | conlĭgimĭni |
FUTUR |
II sing. | conlĭgĭtor |
III sing. | conlĭgĭtor |
II plur. | |
III plur. | conlĭguntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
conlectus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
conlĭgi |
PARFAIT |
Singolare: | conlectus, a, um esse |
Plurale: | conlecti, ae, a esse |
FUTUR |
conlectum esse |
GERUNDIVO |
conlĭgendus, a, um |
SUPIN |
conlectu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONLIGOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|