Déclinaison / Conjugueur latin
connascor - Diathèse active
(connascor, connascĕris, connasci, connatus, connatum)
verbe intransitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | connascor |
| II sing. | connascĕris, connascĕre |
| III sing. | connascĭtur |
| I plur. | connascĭmur |
| II plur. | connascimĭni |
| III plur. | connascuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | connascēbar |
| II sing. | connascebāris, connascebāre |
| III sing. | connascebātur |
| I plur. | connascebāmur |
| II plur. | connascebamĭni |
| III plur. | connascebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | connascar |
| II sing. | connascēris, connascēre |
| III sing. | connascētur |
| I plur. | connascēmur |
| II plur. | connascemĭni |
| III plur. | connascentur |
| PARFAIT |
| I sing. | connatus, –a, –um sum |
| II sing. | connatus, –a, –um es |
| III sing. | connatus, –a, –um est |
| I plur. | connati, –ae, –a sumus |
| II plur. | connati, –ae, –a estis |
| III plur. | connati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | connatus, –a, –um eram |
| II sing. | connatus, –a, –um eras |
| III sing. | connatus, –a, –um erat |
| I plur. | connati, –ae, –a eramus |
| II plur. | connati, –ae, –a eratis |
| III plur. | connati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | connatus, –a, –um ero |
| II sing. | connatus, –a, –um eris |
| III sing. | connatus, –a, –um erit |
| I plur. | connati, –ae, –a erimus |
| II plur. | connati, –ae, –a eritis |
| III plur. | connati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | connascar |
| II sing. | connascāris, connascāre |
| III sing. | connascātur |
| I plur. | connascāmur |
| II plur. | connascamĭni |
| III plur. | connascantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | connascĕrer |
| II sing. | connascerēris, connascerēre |
| III sing. | connascerētur |
| I plur. | connascerēmur |
| II plur. | connasceremĭni |
| III plur. | connascerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | connatus, –a, –um sim |
| II sing. | connatus, –a, –um sis |
| III sing. | connatus, –a, –um sit |
| I plur. | connati, –ae, –a simus |
| II plur. | connati, –ae, –a sitis |
| III plur. | connati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | connatus, –a, –um essem |
| II sing. | connatus, –a, –um esses |
| III sing. | connatus, –a, –um esset |
| I plur. | connati, –ae, –a essemus |
| II plur. | connati, –ae, –a essetis |
| III plur. | connati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | connascĕre |
| II plur. | connascimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | connascĭtor |
| III sing. | connascĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | connascuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| connasci |
| PARFAIT |
| Singolare: | connatus, –a, –um esse |
| Plurale: | connati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | connatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | connatūros, –as, –a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| connascens, –entis |
| FUTUR |
| connatūrūs, –a, –ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | connatum |
| Passivo: | – |
| GERUNDIF |
| Génitif: | connascendi |
| Datif: | connascendo |
| Accusatif: | connascendum |
| Ablatif: | connascendo |
| |
| GERUNDIVO |
| – |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONNASCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
