Déclinaison / Conjugueur latin
conpĕdĭor - Diathèse passive
(conpĕdĭo, conpĕdis, conpedivi, conpĕdīre, conpeditum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | conpĕdĭor |
II sing. | conpĕdīris, conpĕdīre |
III sing. | conpĕdītur |
I plur. | conpĕdīmur |
II plur. | conpĕdimĭni |
III plur. | conpĕdiuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | conpĕdiēbar |
II sing. | conpĕdiebāris, conpĕdiebāre |
III sing. | conpĕdiebātur |
I plur. | conpĕdiebāmur |
II plur. | conpĕdiebamĭni |
III plur. | conpĕdiebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | conpĕdĭar |
II sing. | conpĕdiēris, conpĕdiēre |
III sing. | conpĕdiētur |
I plur. | conpĕdiēmur |
II plur. | conpĕdiemĭni |
III plur. | conpĕdientur |
PARFAIT |
I sing. | conpeditus, a, um sum |
II sing. | conpeditus, a, um es |
III sing. | conpeditus, a, um est |
I plur. | conpediti, ae, a sumus |
II plur. | conpediti, ae, a estis |
III plur. | conpediti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | conpeditus, a, um eram |
II sing. | conpeditus, a, um eras |
III sing. | conpeditus, a, um erat |
I plur. | conpediti, ae, a eramus |
II plur. | conpediti, ae, a eratis |
III plur. | conpediti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | conpeditus, a, um ero |
II sing. | conpeditus, a, um eris |
III sing. | conpeditus, a, um erit |
I plur. | conpediti, ae, a erimus |
II plur. | conpediti, ae, a eritis |
III plur. | conpediti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | conpĕdĭar |
II sing. | conpĕdiāris, conpĕdiāre |
III sing. | conpĕdiātur |
I plur. | conpĕdiāmur |
II plur. | conpĕdiamĭni |
III plur. | conpĕdiantur |
IMPARFAIT |
I sing. | conpĕdīrer |
II sing. | conpĕdirēris, conpedivirēre |
III sing. | conpĕdirētur |
I plur. | conpĕdirēmur |
II plur. | conpĕdirēmini |
III plur. | conpĕdirentur |
PARFAIT |
I sing. | conpeditus, a, um sim |
II sing. | conpeditus, a, um sis |
III sing. | conpeditus, a, um sit |
I plur. | conpediti, ae, a simus |
II plur. | conpediti, ae, a sitis |
III plur. | conpediti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | conpeditus, a, um essem |
II sing. | conpeditus, a, um esses |
III sing. | conpeditus, a, um esset |
I plur. | conpediti, ae, a essemus |
II plur. | conpediti, ae, a essetis |
III plur. | conpediti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | conpĕdīre |
II plur. | conpĕdimĭni |
FUTUR |
II sing. | conpĕdītor |
III sing. | conpĕdītor |
II plur. | |
III plur. | conpĕdiuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
conpeditus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
conpĕdīri |
PARFAIT |
Singolare: | conpeditus, a, um esse |
Plurale: | conpediti, ae, a esse |
FUTUR |
conpeditum esse |
GERUNDIVO |
conpĕdiendus, a, um |
SUPIN |
conpeditu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONPEDIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|