Déclinaison / Conjugueur latin
conpensor - Diathèse passive
(conpenso, conpensas, conpensavi, conpensāre, conpensatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | conpensor |
II sing. | conpensāris, conpensāre |
III sing. | conpensātur |
I plur. | conpensāmur |
II plur. | conpensamĭni |
III plur. | conpensantur |
IMPARFAIT |
I sing. | conpensābar |
II sing. | conpensabāris, conpensabāre |
III sing. | conpensabātur |
I plur. | conpensabāmur |
II plur. | conpensabamĭni |
III plur. | conpensabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | conpensābor |
II sing. | conpensabĕris, conpensabĕre |
III sing. | conpensabĭtur |
I plur. | conpensabĭmur |
II plur. | conpensabimĭni |
III plur. | conpensabuntur |
PARFAIT |
I sing. | conpensatus, a, um sum |
II sing. | conpensatus, a, um es |
III sing. | conpensatus, a, um est |
I plur. | conpensati, ae, a sumus |
II plur. | conpensati, ae, a estis |
III plur. | conpensati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | conpensatus, a, um eram |
II sing. | conpensatus, a, um eras |
III sing. | conpensatus, a, um erat |
I plur. | conpensati, ae, a eramus |
II plur. | conpensati, ae, a eratis |
III plur. | conpensati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | conpensatus, a, um ero |
II sing. | conpensatus, a, um eris |
III sing. | conpensatus, a, um erit |
I plur. | conpensati, ae, a erimus |
II plur. | conpensati, ae, a eritis |
III plur. | conpensati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | conpenser |
II sing. | conpensēris, conpensēre |
III sing. | conpensētur |
I plur. | conpensēmur |
II plur. | conpensemĭni |
III plur. | conpensentur |
IMPARFAIT |
I sing. | conpensārer |
II sing. | conpensarēris, conpensarēre |
III sing. | conpensarētur |
I plur. | conpensarēmur |
II plur. | conpensaremĭni |
III plur. | conpensarentur |
PARFAIT |
I sing. | conpensatus, a, um sim |
II sing. | conpensatus, a, um sis |
III sing. | conpensatus, a, um sit |
I plur. | conpensati, ae, a simus |
II plur. | conpensati, ae, a sitis |
III plur. | conpensati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | conpensatus, a, um essem |
II sing. | conpensatus, a, um esses |
III sing. | conpensatus, a, um esset |
I plur. | conpensati, ae, a essemus |
II plur. | conpensati, ae, a essetis |
III plur. | conpensati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | conpensāre |
II plur. | conpensamĭni |
FUTUR |
II sing. | conpensātor |
III sing. | conpensātor |
II plur. | |
III plur. | conpensantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
conpensatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
conpensāri |
PARFAIT |
Singolare: | conpensatus, a, um esse |
Plurale: | conpensati, ae, a esse |
FUTUR |
conpensatum esse |
GERUNDIVO |
conpensandus, a, um | |