GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


conplăcĕo - Diathèse active

(conplăcĕo, conplăces, conplăcēre)

verbe intransitif II conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME ACTIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. conplăcĕo
 II sing. conplăces
 III sing. conplăcet
 I plur. conplăcēmus
 II plur. conplăcētis
 III plur. conplăcent
IMPARFAIT
 I sing. conplăcēbam
 II sing. conplăcēbas
 III sing. conplăcēbat
 I plur. conplăcebāmus
 II plur. conplăcebātis
 III plur. conplăcēbant
FUTUR SIMPLE
 I sing. conplăcēbo
 II sing. conplăcēbis
 III sing. conplăcēbit
 I plur. conplăcebĭmus
 II plur. conplăcebĭtis
 III plur. conplăcēbunt
PARFAIT
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. conplăcĕam
 II sing. conplăcĕas
 III sing. conplăcĕat
 I plur. conplăceāmus
 II plur. conplăceātis
 III plur. conplăcĕant
IMPARFAIT
 I sing. conplăcērem
 II sing. conplăcēres
 III sing. conplăcēret
 I plur. conplăcerēmus
 II plur. conplăcerētis
 III plur. conplăcērent
PARFAIT
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. conplăce
 II plur. conplăcēte
FUTUR
 II sing. conplăcēto
 III sing. conplăcēto
 II plur. conplăcetōte
 III plur. conplăcento
PARTICIPE
PRÉSENT
 conplăcens, –entis
FUTUR
 –
INFINITIF
PRÉSENT
 conplăcēre
PARFAIT
 –
FUTUR
 Singolare: –
 Plurale: –
GERUNDIF
 Génitif: conplăcendi
 Datif: conplăcendo
 Accusatif: ad conplăcendum
 Ablatif: conplăcendo
SUPIN
 –



<<  conplăcens conplāco  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:CONPLACEO100}} ---CACHE---