Déclinaison / Conjugueur latin
  
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  consĕco |  
|  II sing. |  consĕcas |  
|  III sing. |  consĕcat |  
|  I plur. |  consĕcāmus |  
|  II plur. |  consĕcātis |  
|  III plur. |  consĕcant |  
| IMPARFAIT | 
 |  I sing. |  consĕcābam |  
|  II sing. |  consĕcābas |  
|  III sing. |  consĕcābat |  
|  I plur. |  consĕcabāmus |  
|  II plur. |  consĕcabātis |  
|  III plur. |  consĕcābant |  
| FUTUR SIMPLE |  
|  I sing. |  consĕcābo |  
|  II sing. |  consĕcābis |  
|  III sing. |  consĕcābit |  
|  I plur. |  consĕcabĭmus |  
|  II plur. |  consĕcabĭtis |  
|  III plur. |  consĕcābunt |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  consecui |  
|  II sing. |  consecuisti |  
|  III sing. |  consecuit |  
|  I plur. |  consecuĭmus |  
|  II plur. |  consecuistis |  
|  III plur. |  consecuērunt, consecuēre |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  consecuĕram |  
|  II sing. |  consecuĕras |  
|  III sing. |  consecuĕrat |  
|  I plur. |  consecuerāmus |  
|  II plur. |  consecuerātis |  
|  III plur. |  consecuĕrant |  
| FUTUR ANTÉRIEUR |  
|  I sing. |  consecuĕro |  
|  II sing. |  consecuĕris |  
|  III sing. |  consecuĕrit |  
|  I plur. |  consecuerĭmus |  
|  II plur. |  consecuerĭtis |  
|  III plur. |  consecuĕrint |  
 
  
| PRÉSENT |  
|  I sing. |  consĕcem |  
|  II sing. |  consĕces |  
|  III sing. |  consĕcet |  
|  I plur. |  consĕcēmus |  
|  II plur. |  consĕcētis |  
|  III plur. |  consĕcent |  
| IMPARFAIT |  
|  I sing. |  consĕcārem |  
|  II sing. |  consĕcāres |  
|  III sing. |  consĕcāret |  
|  I plur. |  consĕcarēmus |  
|  II plur. |  consĕcarētis |  
|  III plur. |  consĕcārent |  
 
 
| PARFAIT |  
|  I sing. |  consecuĕrim |  
|  II sing. |  consecuĕris |  
|  III sing. |  consecuĕrit |  
|  I plur. |  consecuerĭmus |  
|  II plur. |  consecuerĭtis |  
|  III plur. |  consecuĕrint |  
| PLUS-QUE-PARFAIT |  
|  I sing. |  consecuissem |  
|  II sing. |  consecuisses |  
|  III sing. |  consecuisset |  
|  I plur. |  consecuissēmus |  
|  II plur. |  consecuissētis |  
|  III plur. |  consecuissent |  
 
  
| IMPÉRATIF |  
| PRÉSENT |  
|  II sing. |  consĕca |  
|  II plur. |  consĕcāte |  
| FUTUR |  
|  II sing. |  consĕcāto |  
|  III sing. |  consĕcāto |  
|  II plur. |  consĕcatōte |  
|  III plur. |  consĕcanto |  
  |  
| PARTICIPE |  
| PRÉSENT |  
|  consĕcans, antis |  
| FUTUR |  
|  consectūrūs, a, ūm |  
 
 
| INFINITIF |  
| PRÉSENT |  
|  consĕcāre |  
| PARFAIT |  
|  consecuisse |  
| FUTUR |  
|  Singolare: |  consectūrūm, am, ūm esse |  
|  Plurale: |  consectūros, as, a esse |  
| GERUNDIF |  
|  Génitif: |  consĕcandi |  
|  Datif: |  consĕcando |  
|  Accusatif: |  ad consĕcandum |  
|  Ablatif: |  consĕcando |  
| SUPIN |  
|  consectum |  
 
  
 
Voir la forme passive de ce verbe
 
 
 
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
  
  
 
{{ID:CONSECO100}}
---CACHE---
  | 
  
 
   
  
   Visitez nos sites: 
   En français 
    
   In english 
    
   In Deutsch 
    
   En español 
    
   Em portugues 
    
   По русски 
    
   Στα ελληνικά 
    |  
  
   Ën piemontèis 
    
    
 |