Déclinaison / Conjugueur latin
contăbŭlo - Diathèse active
(contăbŭlo, contăbŭlas, contabulavi, contăbŭlāre, contabulatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | contăbŭlo |
II sing. | contăbŭlas |
III sing. | contăbŭlat |
I plur. | contăbŭlāmus |
II plur. | contăbŭlātis |
III plur. | contăbŭlant |
IMPARFAIT |
I sing. | contăbŭlābam |
II sing. | contăbŭlābas |
III sing. | contăbŭlābat |
I plur. | contăbŭlabāmus |
II plur. | contăbŭlabātis |
III plur. | contăbŭlābant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | contăbŭlābo |
II sing. | contăbŭlābis |
III sing. | contăbŭlābit |
I plur. | contăbŭlabĭmus |
II plur. | contăbŭlabĭtis |
III plur. | contăbŭlābunt |
PARFAIT |
I sing. | contabulavi |
II sing. | contabulavisti |
III sing. | contabulavit |
I plur. | contabulavĭmus |
II plur. | contabulavistis |
III plur. | contabulavērunt, contabulavēre |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | contabulavĕram |
II sing. | contabulavĕras |
III sing. | contabulavĕrat |
I plur. | contabulaverāmus |
II plur. | contabulaverātis |
III plur. | contabulavĕrant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | contabulavĕro |
II sing. | contabulavĕris |
III sing. | contabulavĕrit |
I plur. | contabulaverĭmus |
II plur. | contabulaverĭtis |
III plur. | contabulavĕrint |
PRÉSENT |
I sing. | contăbŭlem |
II sing. | contăbŭles |
III sing. | contăbŭlet |
I plur. | contăbŭlēmus |
II plur. | contăbŭlētis |
III plur. | contăbŭlent |
IMPARFAIT |
I sing. | contăbŭlārem |
II sing. | contăbŭlāres |
III sing. | contăbŭlāret |
I plur. | contăbŭlarēmus |
II plur. | contăbŭlarētis |
III plur. | contăbŭlārent |
PARFAIT |
I sing. | contabulavĕrim |
II sing. | contabulavĕris |
III sing. | contabulavĕrit |
I plur. | contabulaverĭmus |
II plur. | contabulaverĭtis |
III plur. | contabulavĕrint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | contabulavissem |
II sing. | contabulavisses |
III sing. | contabulavisset |
I plur. | contabulavissēmus |
II plur. | contabulavissētis |
III plur. | contabulavissent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | contăbŭla |
II plur. | contăbŭlāte |
FUTUR |
II sing. | contăbŭlāto |
III sing. | contăbŭlāto |
II plur. | contăbŭlatōte |
III plur. | contăbŭlanto |
|
PARTICIPE |
PRÉSENT |
contăbŭlans, antis |
FUTUR |
contabulatūrūs, a, ūm |
INFINITIF |
PRÉSENT |
contăbŭlāre |
PARFAIT |
contabulavisse |
FUTUR |
Singolare: | contabulatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | contabulatūros, as, a esse |
GERUNDIF |
Génitif: | contăbŭlandi |
Datif: | contăbŭlando |
Accusatif: | ad contăbŭlandum |
Ablatif: | contăbŭlando |
SUPIN |
contabulatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONTABULO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|