Déclinaison / Conjugueur latin
contexor - Diathèse passive
(contexo, contexis, contexui, contexĕre, contextum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | contexor |
II sing. | contexĕris, contexĕre |
III sing. | contexĭtur |
I plur. | contexĭmur |
II plur. | conteximĭni |
III plur. | contexuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | contexēbar |
II sing. | contexebāris, contexebāre |
III sing. | contexebātur |
I plur. | contexebāmur |
II plur. | contexebamĭni |
III plur. | contexebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | contexar |
II sing. | contexēris, contexēre |
III sing. | contexētur |
I plur. | contexēmur |
II plur. | contexemĭni |
III plur. | contexentur |
PARFAIT |
I sing. | contextus, a, um sum |
II sing. | contextus, a, um es |
III sing. | contextus, a, um est |
I plur. | contexti, ae, a sumus |
II plur. | contexti, ae, a estis |
III plur. | contexti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | contextus, a, um eram |
II sing. | contextus, a, um eras |
III sing. | contextus, a, um erat |
I plur. | contexti, ae, a eramus |
II plur. | contexti, ae, a eratis |
III plur. | contexti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | contextus, a, um ero |
II sing. | contextus, a, um eris |
III sing. | contextus, a, um erit |
I plur. | contexti, ae, a erimus |
II plur. | contexti, ae, a eritis |
III plur. | contexti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | contexar |
II sing. | contexāris, contexāre |
III sing. | contexātur |
I plur. | contexāmur |
II plur. | contexamĭni |
III plur. | contexantur |
IMPARFAIT |
I sing. | contexĕrer |
II sing. | contexerēris, contexerēre |
III sing. | contexerētur |
I plur. | contexerēmur |
II plur. | contexeremĭni |
III plur. | contexerentur |
PARFAIT |
I sing. | contextus, a, um sim |
II sing. | contextus, a, um sis |
III sing. | contextus, a, um sit |
I plur. | contexti, ae, a simus |
II plur. | contexti, ae, a sitis |
III plur. | contexti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | contextus, a, um essem |
II sing. | contextus, a, um esses |
III sing. | contextus, a, um esset |
I plur. | contexti, ae, a essemus |
II plur. | contexti, ae, a essetis |
III plur. | contexti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | contexĕre |
II plur. | conteximĭni |
FUTUR |
II sing. | contexĭtor |
III sing. | contexĭtor |
II plur. | |
III plur. | contexuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
contextus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
contexi |
PARFAIT |
Singolare: | contextus, a, um esse |
Plurale: | contexti, ae, a esse |
FUTUR |
contextum esse |
GERUNDIVO |
contexendus, a, um |
SUPIN |
contextu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONTEXOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|