Déclinaison / Conjugueur latin
convorror - Diathèse passive
(convorro, convorris, convorri, convorrĕre, convorsum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | convorror |
II sing. | convorrĕris, convorrĕre |
III sing. | convorrĭtur |
I plur. | convorrĭmur |
II plur. | convorrimĭni |
III plur. | convorruntur |
IMPARFAIT |
I sing. | convorrēbar |
II sing. | convorrebāris, convorrebāre |
III sing. | convorrebātur |
I plur. | convorrebāmur |
II plur. | convorrebamĭni |
III plur. | convorrebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | convorrar |
II sing. | convorrēris, convorrēre |
III sing. | convorrētur |
I plur. | convorrēmur |
II plur. | convorremĭni |
III plur. | convorrentur |
PARFAIT |
I sing. | convorsus, a, um sum |
II sing. | convorsus, a, um es |
III sing. | convorsus, a, um est |
I plur. | convorsi, ae, a sumus |
II plur. | convorsi, ae, a estis |
III plur. | convorsi, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | convorsus, a, um eram |
II sing. | convorsus, a, um eras |
III sing. | convorsus, a, um erat |
I plur. | convorsi, ae, a eramus |
II plur. | convorsi, ae, a eratis |
III plur. | convorsi, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | convorsus, a, um ero |
II sing. | convorsus, a, um eris |
III sing. | convorsus, a, um erit |
I plur. | convorsi, ae, a erimus |
II plur. | convorsi, ae, a eritis |
III plur. | convorsi, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | convorrar |
II sing. | convorrāris, convorrāre |
III sing. | convorrātur |
I plur. | convorrāmur |
II plur. | convorramĭni |
III plur. | convorrantur |
IMPARFAIT |
I sing. | convorrĕrer |
II sing. | convorrerēris, convorrerēre |
III sing. | convorrerētur |
I plur. | convorrerēmur |
II plur. | convorreremĭni |
III plur. | convorrerentur |
PARFAIT |
I sing. | convorsus, a, um sim |
II sing. | convorsus, a, um sis |
III sing. | convorsus, a, um sit |
I plur. | convorsi, ae, a simus |
II plur. | convorsi, ae, a sitis |
III plur. | convorsi, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | convorsus, a, um essem |
II sing. | convorsus, a, um esses |
III sing. | convorsus, a, um esset |
I plur. | convorsi, ae, a essemus |
II plur. | convorsi, ae, a essetis |
III plur. | convorsi, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | convorrĕre |
II plur. | convorrimĭni |
FUTUR |
II sing. | convorrĭtor |
III sing. | convorrĭtor |
II plur. | |
III plur. | convorruntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
convorsus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
convorri |
PARFAIT |
Singolare: | convorsus, a, um esse |
Plurale: | convorsi, ae, a esse |
FUTUR |
convorsum esse |
GERUNDIVO |
convorrendus, a, um |
SUPIN |
convorsu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONVORROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|