Déclinaison / Conjugueur latin
dēcertor - Diathèse passive
(dēcerto, dēcertas, decertavi, dēcertāre, decertatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | dēcertor |
II sing. | dēcertāris, dēcertāre |
III sing. | dēcertātur |
I plur. | dēcertāmur |
II plur. | dēcertamĭni |
III plur. | dēcertantur |
IMPARFAIT |
I sing. | dēcertābar |
II sing. | dēcertabāris, dēcertabāre |
III sing. | dēcertabātur |
I plur. | dēcertabāmur |
II plur. | dēcertabamĭni |
III plur. | dēcertabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | dēcertābor |
II sing. | dēcertabĕris, dēcertabĕre |
III sing. | dēcertabĭtur |
I plur. | dēcertabĭmur |
II plur. | dēcertabimĭni |
III plur. | dēcertabuntur |
PARFAIT |
I sing. | decertatus, a, um sum |
II sing. | decertatus, a, um es |
III sing. | decertatus, a, um est |
I plur. | decertati, ae, a sumus |
II plur. | decertati, ae, a estis |
III plur. | decertati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | decertatus, a, um eram |
II sing. | decertatus, a, um eras |
III sing. | decertatus, a, um erat |
I plur. | decertati, ae, a eramus |
II plur. | decertati, ae, a eratis |
III plur. | decertati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | decertatus, a, um ero |
II sing. | decertatus, a, um eris |
III sing. | decertatus, a, um erit |
I plur. | decertati, ae, a erimus |
II plur. | decertati, ae, a eritis |
III plur. | decertati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | dēcerter |
II sing. | dēcertēris, dēcertēre |
III sing. | dēcertētur |
I plur. | dēcertēmur |
II plur. | dēcertemĭni |
III plur. | dēcertentur |
IMPARFAIT |
I sing. | dēcertārer |
II sing. | dēcertarēris, dēcertarēre |
III sing. | dēcertarētur |
I plur. | dēcertarēmur |
II plur. | dēcertaremĭni |
III plur. | dēcertarentur |
PARFAIT |
I sing. | decertatus, a, um sim |
II sing. | decertatus, a, um sis |
III sing. | decertatus, a, um sit |
I plur. | decertati, ae, a simus |
II plur. | decertati, ae, a sitis |
III plur. | decertati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | decertatus, a, um essem |
II sing. | decertatus, a, um esses |
III sing. | decertatus, a, um esset |
I plur. | decertati, ae, a essemus |
II plur. | decertati, ae, a essetis |
III plur. | decertati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | dēcertāre |
II plur. | dēcertamĭni |
FUTUR |
II sing. | dēcertātor |
III sing. | dēcertātor |
II plur. | |
III plur. | dēcertantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
decertatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
dēcertāri |
PARFAIT |
Singolare: | decertatus, a, um esse |
Plurale: | decertati, ae, a esse |
FUTUR |
decertatum esse |
GERUNDIVO |
dēcertandus, a, um |
SUPIN |
decertatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DECERTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|