Déclinaison / Conjugueur latin
dēfaeneror - Diathèse passive
(dēfaenero, dēfaeneras, defaeneravi, dēfaenerāre, defaeneratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | dēfaeneror |
II sing. | dēfaenerāris, dēfaenerāre |
III sing. | dēfaenerātur |
I plur. | dēfaenerāmur |
II plur. | dēfaeneramĭni |
III plur. | dēfaenerantur |
IMPARFAIT |
I sing. | dēfaenerābar |
II sing. | dēfaenerabāris, dēfaenerabāre |
III sing. | dēfaenerabātur |
I plur. | dēfaenerabāmur |
II plur. | dēfaenerabamĭni |
III plur. | dēfaenerabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | dēfaenerābor |
II sing. | dēfaenerabĕris, dēfaenerabĕre |
III sing. | dēfaenerabĭtur |
I plur. | dēfaenerabĭmur |
II plur. | dēfaenerabimĭni |
III plur. | dēfaenerabuntur |
PARFAIT |
I sing. | defaeneratus, a, um sum |
II sing. | defaeneratus, a, um es |
III sing. | defaeneratus, a, um est |
I plur. | defaenerati, ae, a sumus |
II plur. | defaenerati, ae, a estis |
III plur. | defaenerati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | defaeneratus, a, um eram |
II sing. | defaeneratus, a, um eras |
III sing. | defaeneratus, a, um erat |
I plur. | defaenerati, ae, a eramus |
II plur. | defaenerati, ae, a eratis |
III plur. | defaenerati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | defaeneratus, a, um ero |
II sing. | defaeneratus, a, um eris |
III sing. | defaeneratus, a, um erit |
I plur. | defaenerati, ae, a erimus |
II plur. | defaenerati, ae, a eritis |
III plur. | defaenerati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | dēfaenerer |
II sing. | dēfaenerēris, dēfaenerēre |
III sing. | dēfaenerētur |
I plur. | dēfaenerēmur |
II plur. | dēfaeneremĭni |
III plur. | dēfaenerentur |
IMPARFAIT |
I sing. | dēfaenerārer |
II sing. | dēfaenerarēris, dēfaenerarēre |
III sing. | dēfaenerarētur |
I plur. | dēfaenerarēmur |
II plur. | dēfaeneraremĭni |
III plur. | dēfaenerarentur |
PARFAIT |
I sing. | defaeneratus, a, um sim |
II sing. | defaeneratus, a, um sis |
III sing. | defaeneratus, a, um sit |
I plur. | defaenerati, ae, a simus |
II plur. | defaenerati, ae, a sitis |
III plur. | defaenerati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | defaeneratus, a, um essem |
II sing. | defaeneratus, a, um esses |
III sing. | defaeneratus, a, um esset |
I plur. | defaenerati, ae, a essemus |
II plur. | defaenerati, ae, a essetis |
III plur. | defaenerati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | dēfaenerāre |
II plur. | dēfaeneramĭni |
FUTUR |
II sing. | dēfaenerātor |
III sing. | dēfaenerātor |
II plur. | |
III plur. | dēfaenerantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
defaeneratus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
dēfaenerāri |
PARFAIT |
Singolare: | defaeneratus, a, um esse |
Plurale: | defaenerati, ae, a esse |
FUTUR |
defaeneratum esse |
GERUNDIVO |
dēfaenerandus, a, um | |