Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | dĕinceps |
Gen. | deincipitis |
Dat. | deincipiti |
Acc. | deincipitem |
Abl. | deincipiti |
Voc. | dĕinceps |
PLURIEL |
Nom. | deincipites |
Gen. | deincipitĭum |
Dat. | deincipitĭbus |
Acc. | deincipites |
Abl. | deincipitĭbus |
Voc. | deincipites |
SINGULIER |
Nom. | dĕinceps |
Gen. | deincipitis |
Dat. | deincipiti |
Acc. | deincipitem |
Abl. | deincipiti |
Voc. | dĕinceps |
PLURIEL |
Nom. | deincipites |
Gen. | deincipitĭum |
Dat. | deincipitĭbus |
Acc. | deincipites |
Abl. | deincipitĭbus |
Voc. | deincipites |
SINGULIER |
Nom. | dĕinceps |
Gen. | deincipitis |
Dat. | deincipiti |
Acc. | dĕinceps |
Abl. | deincipiti |
Voc. | dĕinceps |
PLURIEL |
Nom. | deincipitĭa |
Gen. | deincipitĭum |
Dat. | deincipitĭbus |
Acc. | deincipitĭa |
Abl. | deincipitĭbus | |