Déclinaison / Conjugueur latin
dēlinquor - Diathèse passive
(dēlinquo, dēlinquis, deliqui, dēlinquĕre, delictum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | dēlinquor |
II sing. | dēlinquĕris, dēlinquĕre |
III sing. | dēlinquĭtur |
I plur. | dēlinquĭmur |
II plur. | dēlinquimĭni |
III plur. | dēlinquuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | dēlinquēbar |
II sing. | dēlinquebāris, dēlinquebāre |
III sing. | dēlinquebātur |
I plur. | dēlinquebāmur |
II plur. | dēlinquebamĭni |
III plur. | dēlinquebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | dēlinquar |
II sing. | dēlinquēris, dēlinquēre |
III sing. | dēlinquētur |
I plur. | dēlinquēmur |
II plur. | dēlinquemĭni |
III plur. | dēlinquentur |
PARFAIT |
I sing. | delictus, a, um sum |
II sing. | delictus, a, um es |
III sing. | delictus, a, um est |
I plur. | delicti, ae, a sumus |
II plur. | delicti, ae, a estis |
III plur. | delicti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | delictus, a, um eram |
II sing. | delictus, a, um eras |
III sing. | delictus, a, um erat |
I plur. | delicti, ae, a eramus |
II plur. | delicti, ae, a eratis |
III plur. | delicti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | delictus, a, um ero |
II sing. | delictus, a, um eris |
III sing. | delictus, a, um erit |
I plur. | delicti, ae, a erimus |
II plur. | delicti, ae, a eritis |
III plur. | delicti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | dēlinquar |
II sing. | dēlinquāris, dēlinquāre |
III sing. | dēlinquātur |
I plur. | dēlinquāmur |
II plur. | dēlinquamĭni |
III plur. | dēlinquantur |
IMPARFAIT |
I sing. | dēlinquĕrer |
II sing. | dēlinquerēris, dēlinquerēre |
III sing. | dēlinquerētur |
I plur. | dēlinquerēmur |
II plur. | dēlinqueremĭni |
III plur. | dēlinquerentur |
PARFAIT |
I sing. | delictus, a, um sim |
II sing. | delictus, a, um sis |
III sing. | delictus, a, um sit |
I plur. | delicti, ae, a simus |
II plur. | delicti, ae, a sitis |
III plur. | delicti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | delictus, a, um essem |
II sing. | delictus, a, um esses |
III sing. | delictus, a, um esset |
I plur. | delicti, ae, a essemus |
II plur. | delicti, ae, a essetis |
III plur. | delicti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | dēlinquĕre |
II plur. | dēlinquĭmini |
FUTUR |
II sing. | dēlinquĭtor |
III sing. | dēlinquĭtor |
II plur. | |
III plur. | dēlinquuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
delictus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
dēlinqui |
PARFAIT |
Singolare: | delictus, a, um esse |
Plurale: | delicti, ae, a esse |
FUTUR |
delictum esse |
GERUNDIVO |
dēlinquendus, a, um |
SUPIN |
delictu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DELINQUOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|