GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


dēmĕrĕor - Diathèse active

(dēmĕrĕor, dēmĕrēris, dēmĕrēri, demeritus, demeritum)

verbe transitif déponent II conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME DÉPONENTE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. dēmĕrĕor
 II sing. dēmĕrēris, dēmĕrēre
 III sing. dēmĕrētur
 I plur. dēmĕrēmur
 II plur. dēmĕremĭni
 III plur. dēmĕrentur
IMPARFAIT
 I sing. dēmĕrēbar
 II sing. dēmĕrebāris
 III sing. dēmĕrebātur
 I plur. dēmĕrebāmur
 II plur. dēmĕrebamĭni
 III plur. dēmĕrebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. dēmĕrēbor
 II sing. dēmĕrebĕris
 III sing. dēmĕrebĭtur
 I plur. dēmĕrebĭmur
 II plur. dēmĕrebimĭni
 III plur. dēmĕrebuntur
PARFAIT
 I sing. demeritus, –a, –um sum
 II sing. demeritus, –a, –um es
 III sing. demeritus, –a, –um est
 I plur. demeriti, –ae, –a sumus
 II plur. demeriti, –ae, –a estis
 III plur. demeriti, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. demeritus, –a, –um eram
 II sing. demeritus, –a, –um eras
 III sing. demeritus, –a, –um erat
 I plur. demeriti, –ae, –a eramus
 II plur. demeriti, –ae, –a eratis
 III plur. demeriti, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. demeritus, –a, –um ero
 II sing. demeritus, –a, –um eris
 III sing. demeritus, –a, –um erit
 I plur. demeriti, –ae, –a erimus
 II plur. demeriti, –ae, –a eritis
 III plur. demeriti, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. dēmĕrĕar
 II sing. dēmĕreāris, dēmĕreāre
 III sing. dēmĕreātur
 I plur. dēmĕreāmur
 II plur. dēmĕreamĭni
 III plur. dēmĕreantur
IMPARFAIT
 I sing. dēmĕrērer
 II sing. dēmĕrerēris, dēmĕrerēre
 III sing. dēmĕrerētur
 I plur. dēmĕrerēmur
 II plur. dēmĕreremĭni
 III plur. dēmĕrerentur
PARFAIT
 I sing. demeritus, –a, –um sim
 II sing. demeritus, –a, –um sis
 III sing. demeritus, –a, –um sit
 I plur. demeriti, –ae, –a simus
 II plur. demeriti, –ae, –a sitis
 III plur. demeriti, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. demeritus, –a, –um essem
 II sing. demeritus, –a, –um esses
 III sing. demeritus, –a, –um esset
 I plur. demeriti, –ae, –a essemus
 II plur. demeriti, –ae, –a essetis
 III plur. demeriti, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. dēmĕrēre
 II plur. dēmĕremĭni
FUTUR
 II sing. dēmĕrētor
 III sing. dēmĕrētor
 II plur. –
 III plur. dēmĕrentor
INFINITO
PRÉSENT
 dēmĕrēri
PARFAIT
 Singolare: demeritus, –a, –um esse
 Plurale: demeriti, –ae, –a esse
FUTUR
 Singolare: demeritūrūm, –am, –ūm
 Plurale: demeritūros, –as, –a
PARTICIPE
PRÉSENT
 dēmĕrens, –entis
FUTUR
 demeritūrūs, –a, –ūm
SUPIN
 Attivo: demeritum
 Passivo: demeritu
GERUNDIF
 Génitif: dēmĕrandi
 Datif: dēmĕrando
 Accusatif: dēmĕrandum
 Ablatif: dēmĕrando
 
GERUNDIVO
 dēmĕrendus, –a, –um


<<  dēmĕrĕor dēmergens  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:DEMEREOR200}} ---CACHE---