Déclinaison / Conjugueur latin
dēmōlĭor - Diathèse active
(dēmōlĭor, dēmōlīris, dēmōlīri, demolitus, demolitum)
verbe transitif déponent IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | dēmōlĭor |
II sing. | dēmōlīris, dēmōlīre |
III sing. | dēmōlītur |
I plur. | dēmōlīmur |
II plur. | dēmōlimĭni |
III plur. | dēmōliuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | dēmōliēbar |
II sing. | dēmōliebāris, dēmōliebāre |
III sing. | dēmōliebātur |
I plur. | dēmōliebāmur |
II plur. | dēmōliebamĭni |
III plur. | dēmōliebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | dēmōlĭar |
II sing. | dēmōliēris, dēmōliēre |
III sing. | dēmōliētur |
I plur. | dēmōliēmur |
II plur. | dēmōliemĭni |
III plur. | dēmōlientur |
PARFAIT |
I sing. | demolitus, a, um sum |
II sing. | demolitus, a, um es |
III sing. | demolitus, a, um est |
I plur. | demoliti, ae, a sumus |
II plur. | demoliti, ae, a estis |
III plur. | demoliti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | demolitus, a, um eram |
II sing. | demolitus, a, um eras |
III sing. | demolitus, a, um erat |
I plur. | demoliti, ae, a eramus |
II plur. | demoliti, ae, a eratis |
III plur. | demoliti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | demolitus, a, um ero |
II sing. | demolitus, a, um eris |
III sing. | demolitus, a, um erit |
I plur. | demoliti, ae, a erimus |
II plur. | demoliti, ae, a eritis |
III plur. | demoliti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | dēmōlĭar |
II sing. | dēmōliāris, dēmōliāre |
III sing. | dēmōliātur |
I plur. | dēmōliāmur |
II plur. | dēmōliamĭni |
III plur. | dēmōliantur |
IMPARFAIT |
I sing. | dēmōlīrer |
II sing. | dēmōlirēris, dēmōlirēre |
III sing. | dēmōlirētur |
I plur. | dēmōlirēmur |
II plur. | dēmōlirēmini |
III plur. | dēmōlirentur |
PARFAIT |
I sing. | demolitus, a, um sim |
II sing. | demolitus, a, um sis |
III sing. | demolitus, a, um sit |
I plur. | demoliti, ae, a simus |
II plur. | demoliti, ae, a sitis |
III plur. | demoliti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | demolitus, a, um essem |
II sing. | demolitus, a, um esses |
III sing. | demolitus, a, um esset |
I plur. | demoliti, ae, a essemus |
II plur. | demoliti, ae, a essetis |
III plur. | demoliti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | dēmōlīre |
II plur. | dēmōlimĭni |
FUTUR |
II sing. | dēmōlītor |
III sing. | dēmōlītor |
II plur. | |
III plur. | dēmōliuntor |
INFINITO |
PRÉSENT |
dēmōlīri |
PARFAIT |
Singolare: | demolitus, a, um esse |
Plurale: | demoliti, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | demolitūrūm, am, ūm |
Plurale: | demolitūros, as, a |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
dēmōliens, ientis |
FUTUR |
demolitūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | demolitum |
Passivo: | demolitu |
GERUNDIF |
Génitif: | dēmōliendi |
Datif: | dēmōliendo |
Accusatif: | ad dēmōliendum |
Ablatif: | dēmōliendo |
|
GERUNDIVO |
dēmōliendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DEMOLIOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|