Déclinaison / Conjugueur latin
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | dēnascor |
II sing. | dēnascĕris, dēnascĕre |
III sing. | dēnascĭtur |
I plur. | dēnascĭmur |
II plur. | dēnascimĭni |
III plur. | dēnascuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | dēnascēbar |
II sing. | dēnascebāris, dēnascebāre |
III sing. | dēnascebātur |
I plur. | dēnascebāmur |
II plur. | dēnascebamĭni |
III plur. | dēnascebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | dēnascar |
II sing. | dēnascēris, dēnascēre |
III sing. | dēnascētur |
I plur. | dēnascēmur |
II plur. | dēnascemĭni |
III plur. | dēnascentur |
PARFAIT |
I sing. | sum |
II sing. | es |
III sing. | est |
I plur. | sumus |
II plur. | estis |
III plur. | sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | eram |
II sing. | eras |
III sing. | erat |
I plur. | eramus |
II plur. | eratis |
III plur. | erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | ero |
II sing. | eris |
III sing. | erit |
I plur. | erimus |
II plur. | eritis |
III plur. | erunt |
PRÉSENT |
I sing. | dēnascar |
II sing. | dēnascāris, dēnascāre |
III sing. | dēnascātur |
I plur. | dēnascāmur |
II plur. | dēnascamĭni |
III plur. | dēnascantur |
IMPARFAIT |
I sing. | dēnascĕrer |
II sing. | dēnascerēris, dēnascerēre |
III sing. | dēnascerētur |
I plur. | dēnascerēmur |
II plur. | dēnasceremĭni |
III plur. | dēnascerentur |
PARFAIT |
I sing. | sim |
II sing. | sis |
III sing. | sit |
I plur. | simus |
II plur. | sitis |
III plur. | sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | essem |
II sing. | esses |
III sing. | esset |
I plur. | essemus |
II plur. | essetis |
III plur. | essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | dēnascĕre |
II plur. | dēnascimĭni |
FUTUR |
II sing. | dēnascĭtor |
III sing. | dēnascĭtor |
II plur. | |
III plur. | dēnascuntor |
INFINITO |
PRÉSENT |
dēnasci |
PARFAIT |
Singolare: | |
Plurale: | |
FUTUR |
Singolare: | |
Plurale: | |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
dēnascens, entis |
FUTUR |
|
SUPIN |
Attivo: | |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | dēnascendi |
Datif: | dēnascendo |
Accusatif: | dēnascendum |
Ablatif: | dēnascendo |
|
GERUNDIVO |
| |