Déclinaison / Conjugueur latin
dērĕlinquo - Diathèse active
(dērĕlinquo, dērĕlinquis, dereliqui, dērĕlinquĕre, derelictum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | dērĕlinquo |
II sing. | dērĕlinquis |
III sing. | dērĕlinquit |
I plur. | dērĕlinquĭmus |
II plur. | dērĕlinquĭtis |
III plur. | dērĕlinquunt |
IMPARFAIT |
I sing. | dērĕlinquēbam |
II sing. | dērĕlinquēbas |
III sing. | dērĕlinquēbat |
I plur. | dērĕlinquebāmus |
II plur. | dērĕlinquebātis |
III plur. | dērĕlinquēbant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | dērĕlinquam |
II sing. | dērĕlinques |
III sing. | dērĕlinquet |
I plur. | dērĕlinquēmus |
II plur. | dērĕlinquētis |
III plur. | dērĕlinquent |
PARFAIT |
I sing. | dereliqui |
II sing. | dereliquisti |
III sing. | dereliquit |
I plur. | dereliquĭmus |
II plur. | dereliquistis |
III plur. | dereliquērunt, dereliquēre |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | dereliquĕram |
II sing. | dereliquĕras |
III sing. | dereliquĕrat |
I plur. | dereliquerāmus |
II plur. | dereliquerātis |
III plur. | dereliquĕrant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | dereliquĕro |
II sing. | dereliquĕris |
III sing. | dereliquĕrit |
I plur. | dereliquerĭmus |
II plur. | dereliquerĭtis |
III plur. | dereliquĕrint |
PRÉSENT |
I sing. | dērĕlinquam |
II sing. | dērĕlinquas |
III sing. | dērĕlinquat |
I plur. | dērĕlinquāmus |
II plur. | dērĕlinquātis |
III plur. | dērĕlinquant |
IMPARFAIT |
I sing. | dērĕlinquĕrem |
II sing. | dērĕlinquĕres |
III sing. | dērĕlinquĕret |
I plur. | dērĕlinquerēmus |
II plur. | dērĕlinquerētis |
III plur. | dērĕlinquĕrent |
PARFAIT |
I sing. | dereliquĕrim |
II sing. | dereliquĕris |
III sing. | dereliquĕrit |
I plur. | dereliquerĭmus |
II plur. | dereliquerĭtis |
III plur. | dereliquĕrint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | dereliquissem |
II sing. | dereliquisses |
III sing. | dereliquisset |
I plur. | dereliquissēmus |
II plur. | dereliquissētis |
III plur. | dereliquissent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | dērĕlinquĕ |
II plur. | dērĕlinquĭte |
FUTUR |
II sing. | dērĕlinquĭto |
III sing. | dērĕlinquĭto |
II plur. | dērĕlinquitōte |
III plur. | dērĕlinquunto |
|
PARTICIPE |
PRÉSENT |
dērĕlinquens, entis |
FUTUR |
derelictūrūs, a, ūm |
INFINITIF |
PRÉSENT |
dērĕlinquĕre |
PARFAIT |
dereliquisse |
FUTUR |
Singolare: | derelictūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | derelictūros, as, a esse |
GERUNDIF |
Génitif: | dērĕlinquendi |
Datif: | dērĕlinquendo |
Accusatif: | ad dērĕlinquendum |
Ablatif: | dērĕlinquendo |
SUPIN |
derelictum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DERELINQUO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|