Déclinaison / Conjugueur latin
dētrĭumpho - Diathèse active
(dētrĭumpho, dētrĭumphas, detriumphavi, dētrĭumphāre, detriumphatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | dētrĭumpho |
II sing. | dētrĭumphas |
III sing. | dētrĭumphat |
I plur. | dētrĭumphāmus |
II plur. | dētrĭumphātis |
III plur. | dētrĭumphant |
IMPARFAIT |
I sing. | dētrĭumphābam |
II sing. | dētrĭumphābas |
III sing. | dētrĭumphābat |
I plur. | dētrĭumphabāmus |
II plur. | dētrĭumphabātis |
III plur. | dētrĭumphābant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | dētrĭumphābo |
II sing. | dētrĭumphābis |
III sing. | dētrĭumphābit |
I plur. | dētrĭumphabĭmus |
II plur. | dētrĭumphabĭtis |
III plur. | dētrĭumphābunt |
PARFAIT |
I sing. | detriumphavi |
II sing. | detriumphavisti |
III sing. | detriumphavit |
I plur. | detriumphavĭmus |
II plur. | detriumphavistis |
III plur. | detriumphavērunt, detriumphavēre |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | detriumphavĕram |
II sing. | detriumphavĕras |
III sing. | detriumphavĕrat |
I plur. | detriumphaverāmus |
II plur. | detriumphaverātis |
III plur. | detriumphavĕrant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | detriumphavĕro |
II sing. | detriumphavĕris |
III sing. | detriumphavĕrit |
I plur. | detriumphaverĭmus |
II plur. | detriumphaverĭtis |
III plur. | detriumphavĕrint |
PRÉSENT |
I sing. | dētrĭumphem |
II sing. | dētrĭumphes |
III sing. | dētrĭumphet |
I plur. | dētrĭumphēmus |
II plur. | dētrĭumphētis |
III plur. | dētrĭumphent |
IMPARFAIT |
I sing. | dētrĭumphārem |
II sing. | dētrĭumphāres |
III sing. | dētrĭumphāret |
I plur. | dētrĭumpharēmus |
II plur. | dētrĭumpharētis |
III plur. | dētrĭumphārent |
PARFAIT |
I sing. | detriumphavĕrim |
II sing. | detriumphavĕris |
III sing. | detriumphavĕrit |
I plur. | detriumphaverĭmus |
II plur. | detriumphaverĭtis |
III plur. | detriumphavĕrint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | detriumphavissem |
II sing. | detriumphavisses |
III sing. | detriumphavisset |
I plur. | detriumphavissēmus |
II plur. | detriumphavissētis |
III plur. | detriumphavissent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | dētrĭumpha |
II plur. | dētrĭumphāte |
FUTUR |
II sing. | dētrĭumphāto |
III sing. | dētrĭumphāto |
II plur. | dētrĭumphatōte |
III plur. | dētrĭumphanto |
|
PARTICIPE |
PRÉSENT |
dētrĭumphans, antis |
FUTUR |
detriumphatūrūs, a, ūm |
INFINITIF |
PRÉSENT |
dētrĭumphāre |
PARFAIT |
detriumphavisse |
FUTUR |
Singolare: | detriumphatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | detriumphatūros, as, a esse |
GERUNDIF |
Génitif: | dētrĭumphandi |
Datif: | dētrĭumphando |
Accusatif: | ad dētrĭumphandum |
Ablatif: | dētrĭumphando |
SUPIN |
detriumphatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DETRIUMPHO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|