GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


dēvincĭor - Diathèse passive

(dēvincĭo, dēvincis, devinxi, dēvincīre, devinctum)

verbe transitif IV conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. dēvincĭor
 II sing. dēvincīris, dēvincīre
 III sing. dēvincītur
 I plur. dēvincīmur
 II plur. dēvincimĭni
 III plur. dēvinciuntur
IMPARFAIT
 I sing. dēvinciēbar
 II sing. dēvinciebāris, dēvinciebāre
 III sing. dēvinciebātur
 I plur. dēvinciebāmur
 II plur. dēvinciebamĭni
 III plur. dēvinciebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. dēvincĭar
 II sing. dēvinciēris, dēvinciēre
 III sing. dēvinciētur
 I plur. dēvinciēmur
 II plur. dēvinciemĭni
 III plur. dēvincientur
PARFAIT
 I sing. devinctus, –a, –um sum
 II sing. devinctus, –a, –um es
 III sing. devinctus, –a, –um est
 I plur. devincti, –ae, –a sumus
 II plur. devincti, –ae, –a estis
 III plur. devincti, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. devinctus, –a, –um eram
 II sing. devinctus, –a, –um eras
 III sing. devinctus, –a, –um erat
 I plur. devincti, –ae, –a eramus
 II plur. devincti, –ae, –a eratis
 III plur. devincti, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. devinctus, –a, –um ero
 II sing. devinctus, –a, –um eris
 III sing. devinctus, –a, –um erit
 I plur. devincti, –ae, –a erimus
 II plur. devincti, –ae, –a eritis
 III plur. devincti, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. dēvincĭar
 II sing. dēvinciāris, dēvinciāre
 III sing. dēvinciātur
 I plur. dēvinciāmur
 II plur. dēvinciamĭni
 III plur. dēvinciantur
IMPARFAIT
 I sing. dēvincīrer
 II sing. dēvincirēris, devinxirēre
 III sing. dēvincirētur
 I plur. dēvincirēmur
 II plur. dēvincirēmini
 III plur. dēvincirentur
PARFAIT
 I sing. devinctus, –a, –um sim
 II sing. devinctus, –a, –um sis
 III sing. devinctus, –a, –um sit
 I plur. devincti, –ae, –a simus
 II plur. devincti, –ae, –a sitis
 III plur. devincti, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. devinctus, –a, –um essem
 II sing. devinctus, –a, –um esses
 III sing. devinctus, –a, –um esset
 I plur. devincti, –ae, –a essemus
 II plur. devincti, –ae, –a essetis
 III plur. devincti, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. dēvincīre
 II plur. dēvincimĭni
FUTUR
 II sing. dēvincītor
 III sing. dēvincītor
 II plur. –
 III plur. dēvinciuntor
PARTICIPE
PARFAIT
 devinctus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 dēvincīri
PARFAIT
 Singolare: devinctus, –a, –um esse
 Plurale: devincti, –ae, –a esse
FUTUR
 devinctum esse
GERUNDIVO
 dēvinciendus, –a, –um
SUPIN
 devinctu

Voir la forme active de ce verbe


<<  dēvincĭo dēvinco  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:DEVINCIOR100}} ---CACHE---