Déclinaison / Conjugueur latin
diffīdo - Diathèse active
(diffīdo, diffīdis, diffisus sum, diffīdĕre, diffisum)
verbe intransitif semi-déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME SEMI-DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | diffīdo |
II sing. | diffīdis |
III sing. | diffīdit |
I plur. | diffīdĭmus |
II plur. | diffīdĭtis |
III plur. | diffīdunt |
IMPARFAIT |
I sing. | diffīdēbam |
II sing. | diffīdēbas |
III sing. | diffīdēbat |
I plur. | diffīdebāmus |
II plur. | diffīdebātis |
III plur. | diffīdēbant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | diffīdam |
II sing. | diffīdes |
III sing. | diffīdet |
I plur. | diffīdēmus |
II plur. | diffīdētis |
III plur. | diffīdent |
PARFAIT |
I sing. | diffisus, a, um sum |
II sing. | diffisus, a, um es |
III sing. | diffisus, a, um est |
I plur. | diffisi, ae, a sumus |
II plur. | diffisi, ae, a estis |
III plur. | diffisi, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | diffisus, a, um eram |
II sing. | diffisus, a, um eras |
III sing. | diffisus, a, um erat |
I plur. | diffisi, ae, a eramus |
II plur. | diffisi, ae, a eratis |
III plur. | diffisi, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | diffisus, a, um ero |
II sing. | diffisus, a, um eris |
III sing. | diffisus, a, um erit |
I plur. | diffisi, ae, a erimus |
II plur. | diffisi, ae, a eritis |
III plur. | diffisi, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | diffīdam |
II sing. | diffīdas |
III sing. | diffīdat |
I plur. | diffīdāmus |
II plur. | diffīdātis |
III plur. | diffīdant |
IMPARFAIT |
I sing. | diffīdĕrem |
II sing. | diffīdĕres |
III sing. | diffīdĕret |
I plur. | diffīderēmus |
II plur. | diffīderētis |
III plur. | diffīdĕrent |
PARFAIT |
I sing. | diffisus, a, um sim |
II sing. | diffisus, a, um sis |
III sing. | diffisus, a, um sit |
I plur. | diffisi, ae, a simus |
II plur. | diffisi, ae, a sitis |
III plur. | diffisi, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | diffisus, a, um essem |
II sing. | diffisus, a, um esses |
III sing. | diffisus, a, um esset |
I plur. | diffisi, ae, a essemus |
II plur. | diffisi, ae, a essetis |
III plur. | diffisi, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | diffīdĕ |
II plur. | diffīdĭte |
FUTUR |
II sing. | diffīdĭto |
III sing. | diffīdĭto |
II plur. | diffīditōte |
III plur. | diffīdunto |
INFINITO |
PRÉSENT |
diffīdĕre |
PARFAIT |
Singolare: | diffisus, a, um esse |
Plurale: | diffisi, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | diffisūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | diffisūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
diffīdens, entis |
FUTUR |
diffisūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | diffisum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | diffīdendi |
Datif: | diffīdendo |
Accusatif: | diffīdendum |
Ablatif: | diffīdendo |
|
GERUNDIVO |
| |